Alvorens mijn verhaal te vertellen over mijn meeste recente foto-project, zou ik eerst het volgende onder de aandacht willen brengen:

Ten eerste heb ik eind januari een nieuwe fotocamera gekocht. In eerste instantie wilde ik hier niet al te veel over schrijven, want toen ik de camera uit de doos haalde schrok ik enorm van alle “onbekende” knopjes. Ik dacht even dat ik minimaal een maand nodig zou hebben om de camera te bestuderen. Maar met behulp van het boek “Werken met een Nikon full frame camera” van Dré de Man was ik binnen een mum van tijd op de hoogte van alle knoppen en functies. Vervolgens gebruik in het veld en het leek alsof ik nooit een andere camera heb gehad. Ik heb de stap gemaakt van de crop camera Nikon D5000 naar de full frame camera Nikon D750. Wat een fantastische stap vooruit!! Naast dat de D750 kwalitatief aanzienlijk betere foto’s maakt dan de D5000, ben ik er ook enorm op vooruit gegaan met de ISO waarden en snelheid. Ik heb nu 2 slots voor geheugenkaarten. And last but not least: wat een kwaliteitsverschil m.b.t. het scherm. Scherpstellen met liveview is aanzienlijk confortabeler geworden doordat het scherm zo helder en scherp is. En dat scherm gebruik ik nogal eens! En de flipfunctie van het scherm heb ik behouden, want de D750 is ook hiermee uitgerust.

In de tweede plaats ben ik 7 maart naar het foto-evenement Pixperience 2015 in Amsterdam geweest. Een geweldig inspirerende dag, waarbij de uitspraak van natuurfotograaf Jan van der Greef bij mij het meest is blijven hangen: “Laat je niet weerhouden door wat je niet hebt, maar doe het met wat je wel hebt”. Jan zelf zit in een rolstoel. Zijn uitspraak gaat echter niet alleen over fysieke beperkingen, maar eigenlijk over alles: materiaal, locaties, weer, middelen, etc., etc. En ik heb me de hele dag kunnen laten inspireren door honderden prachtige foto’s.

Ten derde: ik ben er achter gekomen dat het thema waarmee ik mijn website heb opgebouwd, niet “praat” met de e-mailservice die ervoor zorgt dat mensen die een e-mail abonnement hebben op mijn blog, een mailtje krijgen als ik een nieuw blog heb gepubliceerd. Het gevolg is dat de tekst wel te lezen is, maar de foto’s niet meekomen. Ik kan hier een heleboel over uitleggen, maar ik kan het op dit moment niet oplossen wegens tijdgebrek. Men kan vanuit de e-mail doorklikken naar mijn website, om daar de blog te lezen én om de foto’s te bekijken.

En nu het foto-project. Afgelopen zondag ben ik voor de 2de keer voor de bosanemonen naar Amelisweerd getogen. Het was nog een hele toer om er te komen, want de wegen richting Amelisweerd waren aan zowel de Utrechtzijde als Bunnikzijde afgesloten i.v.m. een hardloopevenement. Uiteindelijk ben ik via Fort Vechten toch op bestemming gekomen, maar ik ben meer dan een uur onderweg geweest. Mijn uitdaging met bosanemonen is, om het bloemetje in zijn eigen omgeving en met zijn eigen identiteit op de foto te zetten, maar dan met een bepaalde sfeer gecreëerd door licht/donker en/of scherpte/onscherpte. Amelisweerd zit qua stinzenplanten in zijn volgende fase. De sneeuwklokjes zijn inmiddels uitgebloeid. Maar de bosanemonen, daslook, oosterse sterhyacint en aronskelk zijn in opkomst. Het duurt nog even voordat de daslook en aronskelken bloeien, de bosanemoon daarentegen is een vroege voorjaarsbloeier. De bosanemoon groeit op de bosbodem en blijft laag. Daarom zijn er vanaf de grond fotografisch van die heerlijke doorkijkjes naar anemoontjes vast te leggen. Door de lichtval tussen de bomen kunnen de foto’s een romantische, hemelse of zelfs obscure sfeer krijgen. Het ligt er ook een beetje aan op welk moment van de dag je de foto maakt.

De eerste foto is laat in de middag gemaakt, met het licht mee. De tweede foto heeft ook het licht mee, maar hier heb ik het directe licht op de bloemen afgeschermd en de bloemen geflitst. Hierdoor is én de achtergrond mooi licht gebleven én de voorgrond is ook goed belicht. De laatste van deze 3 foto’s is onderbelicht gemaakt om een obscuur sfeertje te krijgen, waarbij ik het bloempje met een ledlampje heb beschenen. In nabewerking heb ik het bloempje met + 0,75 stop belichting extra opgelicht.

De hier bovenstaande 3 foto’s zijn gemaakt met tussenringen. Het effect van tussenringen is dat de lens verder van de sensor komt te staan en hierdoor kun je dichter op je onderwerp komen. Door de tussenringen krijg je ook minder scherpte/diepte dan als de lens rechtstreeks op de body van het toestel zit. De foto’s zijn overigens ook een beetje uitgesneden. Omdat ik met full frame fotografeer stond er een mooie vignettenring op de foto waardoor alle hoeken en zijden enigszins zwart waren, alsof ik door een koker had gefotografeerd. Wat ook zo was…. Door deze manier van fotograferen vind ik dat de bloem iets héél teers en kwetsbaars krijgt.

Tot slot een proefje met verschillende manieren van belichten. Op de eerste foto staan de narcissen rechtstreeks in de zon. Op de tweede foto heb ik de zon afgeschermd met een zonneschermpje. Je ziet hierdoor juist de achtergrond oplichten. Op de derde foto heb ik én de zon afgeschermd én geflitst. Welke foto vind jij het mooist belicht?

Kijk voor meer fotoresultaten uit Amelisweerd ook eens bij “recente foto’s”.