Nog maar amper terug uit de VS, en ik mocht een weekend mee naar de Ardennen met een fotogroepje hier uit mijn buurt. Dáár kan ik geen “nee” tegen zeggen, al zou ik wankelen van de jetlag. En nou viel dat laatste gelukkig mee. Ook in 2014 heb ik een weekend gefotografeerd in de Ardennen, toen onder begeleiding van Johan van de Watering. Toen ik vorig jaar met Chris terug reed vanuit de Ardennen, hoopte ik al dat ik daar snel terug zou komen. Met ons vijven in de auto van Linda: René, Jolanda, Erik, Linda zelf en ik, zakten we vrijdag 23 oktober op ons gemak af richting België en de Ardennen. Dankzij de uitmuntende inpakkunsten van Linda kon ook al onze bagage mee. En dat was niet mis: fototassen, verschoninkje, statieven, laarzen, voedsel, versnaperingen, noem het maar op. En dat alles voor 5 personen. Op de Hoge Venen, bij Baraque Michel zouden we onze fotovriend Jacques treffen, die dit weekend bij ons aan zou sluiten. Na koffie met gebak in Baraque Michel laten we op de Hoge Venen de eerste Ardennen herfstsferen op ons inwerken en proberen we hiervan het e.e.a. fotografisch vast te leggen. Ik voel me wat roestig en speel vooral met mijn camera en de omstandigheden, maar ik weet op dit moment niet echt pakkende foto’s te maken. ‘s-Avonds installeren we ons in B&B La Petit Roer in Sourbroth en zorgen we ervoor dat we de volgende ochtend fris en fruitig aan de gang kunnen bij rivier De Hoëgne in de buurt van Jalhay. We zijn vroeg bij De Hoëgne en er zijn nog maar weinig andere fotografen te bekennen. Vorig jaar heb ik me hier in de Ardennen vooral laten verleiden tot landschapsfoto’s met brede perspectieven. Ik heb nu het voornemen om ook andere aspecten van de herfst vast te leggen en me ook bezig te houden met details….. Ik sta nog niet met mijn laarzen in het water en de brandpuntafstand van mijn lens staat al weer op z’n laagst, zodat ik zóóó vééééél mogelijk van die heerlijke herfstkleuren in één keer mee kan pikken. Het zuchten komt pas achteraf als ik achter de computer zit en op zoek ga naar wat detailfoto’s om ook in deze blog te kunnen opnemen.

Deze eerste twee foto’s zijn van een worsteling die ik heb gehad om zowel de overhangende tak als een goed deel van de rivier in beeld te krijgen. En niet teveel van het tegenlicht. Beide foto’s vind ik zelf erg mooi qua sfeer. De tweede foto spreekt mij aan omdat ik een groot gedeelte van de boomstam op de foto heb gekregen die een mooie oogleidende functie heeft, maar ik vind het jammer dat er zo weinig van de rivier op staat. Ergens heb ik het gevoel dat ik hoger had moeten gaan staan en misschien nog wel iets dichter bij de boomstam. Ik kan me niet herinneren of dit überhaupt wel mogelijk was. Hoe kijk jij hier tegenaan?

Het weer was perfect voor herfstfotografie: bewolkt. Bewolking geeft verzadigde kleuren en minder felle lichtreflecties op het water, die niet mooi zijn en ook nog eens de belichtingsmeter in de war brengen. Alle foto’s zijn met een iets langere sluitertijd genomen. Ik heb vooral gebruik gemaakt van mijn polarisatiefilter. En soms van een grijsfilter. De eerste foto is één van mijn favorieten. Ook met deze compositie ben ik langere tijd bezig geweest. Omdat ik de diepte en perspectief in de compositie zag heb ik uiteindelijk mijn groothoeklens op de camera gezet en deze foto op 19 mm gemaakt. Al vanaf de monitor van de camera heb ik de plaat direct “Deep Throat” gedoopt. Tijdens het fotograferen van draaikolken vanaf een bruggetje plonst plotseling mijn filterhouder mét polafilter in het water. Ik raak bijna buiten mezelf: het polafilter bezit ik nét 4 dagen, nieuw besteld nadat ik in de VS zowel een grijsfilter als polafilter kapot heb laten vallen op rotsen. Ik gooi mijn jas uit en stroop mijn truimouwen op tot aan mijn oksels en spring het water in om de filterhouder te zoeken. Hij kwam ergens bij de eerste brugpijler terecht. Mensen die langs lopen en mij koortsachtig zien tasten in het water vragen of ik mijn camera in het water heb laten vallen. “Nee, mijn filterhouder met filter”. “Oh, dan is het goed”…… Ze moesten eens weten. Wonder boven wonder vind ik enige tijd later de houder terug met een onbeschadigd polafilter. Dit is bepaald niet het eerste ongeluk dat ik met filters heb gehad en ik vraag mij af of andere fotografen ook regelmatig filters breken of verliezen.

Héél grappig zijn de ophoping van de bladeren in de rivier. Soms lijken het net egeltjes. Leuk was het ook om de kijklijn te zoeken en te vinden. Met foto 2 ben ik langere tijd aan het experimenteren geweest. Mét en zonder oever, landscape en portret, dichterbij en verderaf, lager en hoger vanaf de grond. Terug in de B&B krijgen we een heerlijke wildmaaltijd voorgeschoteld die eigenaar Rogier op verzoek voor ons had gekookt. Daarna bekijken en bespreken we met behulp van Linda en haar laptop een gedeelte van ieders foto’s.

Het weer zondag was van een andere orde. Mist en miezelregen. De foto’s krijgen direct een andere sfeer. Ik ben voortdurend bezig geweest mijn filters te drogen en uiteindelijk kreeg ik ze ook niet meer van het wasem ontdaan.  Nou ja, nou was dat ook niet zo’n probleem in combinatie met mist. Zolang het niet vlekkerig op de foto komt. Onze fotolocatie bevond zich nu in de buurt van Hockai, maar de rivier is dezelfde: De Hoëgne. Tot het middaguur zijn we nog bezig geweest, om daarna af te sluiten bij Le Randonneur in Hockai. Zodoende waren we allemaal redelijk op tijd weer thuis. Maandag was mijn eerste werkdag ná mijn vakantie die een maand heeft mogen duren. Inmiddels lijd ik aan de Ardennen Blues en heb ik alweer zin om te gaan.

Kijk ook even bij “recente foto’s” voor meer foto’s uit de Ardennen.