Wat een mazzel als je net als ik een vriend hebt die op vakantie gaat en zo maar zijn huis ter beschikking stelt. Daarom had ik een lang weekend om, je raadt het nooit, lekker te gaan fotograferen in de Noordoostpolder. Vooraf stelde ik een fotografie-plannetje op waarin wat verkenningstochten zaten, ochtenden, middagen en avonden met specifiek te fotograferen onderwerpen met hiernaast een sensorkuissessie bij CameraNu te Urk. Niet al mijn bestemmingen lagen in de Noordoostpolder, maar alles was bereikbaar binnen 30 á 35 minuten rijden. Zodoende vertrek ik op een vrijdagochtend ergens in september...

Heb jij dat ook wel eens? Dat je moeilijk je ontbijt door je keel kunt krijgen? Dat je moet vechten, worstelen en wringen om het naar binnen te werken? Misschien had je de voorgaande avond een wild feestje. Of ben je doorgezakt. Misschien was je nog totaal niet toe aan ontbijt. Ik was getuige van een ijsvogel die veel moeite had een stekelbaarsje te verorberen. Er werd gemept, gegooid, gedraaid, gekeerd, geslingerd en gedraaikont en nóg was het nog niet mals genoeg om achter in de keel te laten glijden. Uiteindelijk lukte het de ijsvogel zijn ontbijt op te eten, maar toen had ik me al 10 minuten...

Maar een ramp om te fotograferen. Bijna elk jaar trek ik er wel een dag op uit om boomkikkertjes te fotograferen. Soms wel meerdere keren. En elk jaar weer loop ik hierbij tegen dezelfde lastige situaties aan die mij in de weg staan de foto te maken die in mijn hoofd zit. Misschien heb jij tips voor mij hoe ik één of meer van de onderstaande obstakels te lijf kan gaan?! Boomkikkertjes zijn piepklein, soms zo groot als je pinknagel. Daarom vind ik het bij deze soort altijd leuk op zoek te gaan naar beelden die een gevoel van aandoenlijkheid oproepen. 'Achutteguttegut, kijk dat kleine kikkertje...

Juli en augustus fotodip Als ik terugkijk in mijn foto-archieven over een jaar of 7 dan zie ik in de maanden juli en augustus altijd een dip in mijn fotografie. Het voorjaar en de vroege zomer zijn dan net voorbij met de natuur die weer op gang komt. Dan zijn de nachten kort, de zonsopkomsten vroeg en er is nauwelijks genoeg tijd om alle fotografievoornemens van mijn lijstje af te werken. Tijdens hoogzomer is het vaak warm, de natuur is verzadigd en loom en mijn fotografie energie heb ik in het voorjaar verschoten. Meestal maak ik in juli nog een gang naar de boomkikkers en in augustus naar de heide....

Het was nog spannend! Vrijdag 19 juni werden we bij B&B La Calestienne (uitstekend logeren en eten!) in Nismes Viroinval verwacht. Er was door het corona virus al sinds maart geen verkeer tussen Nederland en België toegestaan. Uiteindelijk hoorden we 2 weken vóór die datum dat de grens tussen België en Nederland waarschijnlijk op maandag 15 juni open zou gaan. En zo geschiedde. Gelukkig! Want ik had inmiddels wel zin in een uitje naar de vlinder locaties in Viroinval na vanaf half maart een heel groot deel van mijn tijd thuis gezeten te hebben. 100% thuiswerken, beetje boodschappen doen...

Zoals ik ook in mijn vorige blogs vertelde, fotografeer ik de laatste tijd veel rond huis en ben ik vaak met voor mij bekende onderwerpen aan de gang. Het is dan ook een mooie gelegenheid de draad op te pakken waar ik met de betreffende onderwerpen gebleven ben en mezelf te verrassen met voor mij nieuwe inzichten. Daarom daag ik mezelf uit onderwerpen op voor mij zoveel mogelijk verschillende manieren vast te leggen. De afgelopen maanden heb ik veelvuldig juffers, libellen en vlinders voor mijn lens gehad. In deze blog zo maar een drietal voorbeelden. Spelen met juffers Half mei had ik bij Amelisweerd...

Omdat ik door de coronamaatregelen voorlopig toch rond huis zou blijven, heb ik in april eens op een rijtje gezet welke natuurfotografie mogelijkheden de komende maanden in mijn eigen omgeving te vinden zijn. Uiteindelijk kwam uit die brainstorm zo'n grote lijst dat ik deze waarschijnlijk nooit in z'n geheel zou kunnen afwerken. De opsomming varieerde van locaties die ik weer eens wilde bekijken tot onderwerpen die ik tot projectjes bombardeerde. Voor mij werkt zo'n aanpak heel goed om doelen te stellen en mezelf van mijn zitbank af te krijgen. Een fotoserie maken van de klaproos was één van de projectjes...

Diegene die mij al wat langer kent weet dat ik niet vies ben van een ver reisje om op een exotische locatie eens lekker 2 weken los te gaan met natuurfotografie. Nieuwe ervaringen geven mij als natuurfotograaf inspiratie en vooral zin nóg verder mijn fotografiegrenzen te verleggen. Dus plande ik in de loop van vorig jaar dit voorjaar vol met allerlei leuke uitjes naar inspirerende bestemmingen: Opaalkust, Ardennen, Bargerveen, Beieren, Pusztaszer (Hongarije) en Viroinval. Inmiddels kan ik alleen nog hopen dat Viroinval doorgaat. De andere tripjes zijn door de maatregelen tegen het coronavirus...

Ik vind Noorderlicht mystiek, mysterieus en spiritueel tegelijk. In 2016 zie ik tijdens een sneeuwwandelreis op de Lofoten in Noorwegen een eerste glimp van dit indrukwekkende natuurfenomeen. Toen meer een grijze dan groene band aan de horizon. De fotocamera vangt de groene kleur beter dan mijn blote oog door de langere sluitertijd van circa 8 tot 10 seconden. Maar wat was ik geraakt! Februari 2019 vertelt natuurfotograaf Johan van der Wielen al stuiterend dat hij net terug is uit Scandinavië van een proefreis waar het Noorderlicht bejaagd en gefotografeerd wordt: Arctic Aurora Chase. Johan...

Schaam je ogen uit je hoofd Waar je je tegenwoordig al niet voor moet schamen: vleesschaamte als je met smaak vlees eet terwijl je kennis hebt van de ellende in de vleesindustrie. Vliegschaamte als je gebruik maakt van het vliegtuig terwijl er minder milieubelastende alternatieven zijn om je te verplaatsen. Aircoschaamte omdat jij het hiervan lekker koel krijgt maar de rest van het milieu om je heen opwarmt. Houtvuurschaamte omdat de rook hiervan naar de keel van de buren vliegt. En dan heb je nog meer-dan-twee-kinderenschaamte, bezorgschaamte, barbecueschaamte, sproeischaamte, gaschaamte, autorijschaamte,...