De hype rond bloeiende heide fotograferen is inmiddels zo goed als voorbij, net zoals de bloei zelf. Ik heb het zelf niet meegemaakt, maar ik heb verhalen meegekregen dat in augustus op de Posbank op mooie ochtenden met grondmist een stuk of 50 fotografen op rijtjes hebben gestaan om deze prachtige momenten vast proberen te leggen. Eerlijk is eerlijk, mij heeft het aan tijd ontbroken om me ook op dit onderwerp te storten, anders had ik graag meegedaan in dit feestgedruis. Voor mij stond er op 4 september een Masterclass praktijkdag van Johan van de Watering op de Posbank gepland. En dit is een extra reden geweest om het onderwerp maar even voor mij uit te schuiven. Een jaar vooraf een praktijkdag gepland hebben, heeft voordelen en nadelen. Voordeel is dat ik een jaar van te voren weet wanneer ik naar de Posbank ga. Nadeel is dat ik er niet meer onderuit kom. Slecht weer werd er vooraf voorspeld voor de ochtend: regen, onweer en hagel. Naarmate de dag dichterbij kwam, leek het erop dat het de ochtend misschien toch wel eens droog zou kunnen blijven. Maar niets is zeker! Verzamelen om 6 uur op de Posbank. Al rijdend naar Rheden had ik ruim de tijd. Die ik vervolgens weer verspeelde doordat ik op mijn navigatie-apparaat uit twee precies de verkeerde postcode had gekozen. En onderweg miezerde het van tijd tot tijd. Uiteindelijk viel alles op het juiste moment op z’n plek: vóór zonsopkomst stonden we met onze camera’s, statieven en grijsverloopfilters aan de rand van de heide geposteerd. De miezer trok weg en de zonsopkomst was mooi gekleurd. Wat net ontbrak was de grondmist, maar waarschijnlijk dáárom was de rest van fotograferend Nederland op z’n bed blijven liggen en stonden wij hier in alle rust.

Johan moedigde ons aan vooral ook verschillende composities uit te proberen en vooral niet op één plek te blijven staan. “En neem dat frisse groen van die blaadjes en varens mee!”. Ik begon met mijn groothoeklens, maar het platte, contrastloze beeld dat ik hierdoor kreeg, en de opmerkingen van de anderen die ik hoorde over hun resultaten, was voor mij aanleiding om deze lens te verwisselen voor een zoomlens. Na zo een half uurtje bezig te zijn geweest, heb ik me verplaatst met een aantal van onze groep en kwam er een mooie dode boom in zicht. Gelukkig waren nog niet alle cursusgenoten meegelopen en hadden wij eersten de ruimte om de boom in vol ornaat op afstand te fotograferen. Ik was verrukt!

Met deze boom ben ik daarna bijna de hele ochtend bezig geweest. Ook toen mijn mede cursusgenoten zich allang weer op andere onderwerpen hadden gestort. Het licht was lang niet meer zo mooi als bij zonsopkomst. Het werd behoorlijk bewolkt. Maar dat hoeft geen nadeel te zijn.

Van de 3 bovenstaande foto’s, heb ik foto 1 en foto 3 bewerkt in NIK color efex en foto 2 in NIK silver efex. Ik heb hiervoor gekozen omdat ik de originele foto’s erg vlak vond, weinig perspectief hadden en weinig contrast. Inmiddels hadden we van Johan allemaal 2 individuele opdrachten gekregen. Mijn opdrachten waren hyperfocaal en scherpte/onscherpte.

Nog wat intieme landschapsfoto’s. Intimiteit verkrijg je door b.v. te zoomen of de horizon weg te laten. Ook de eerste 2 foto’s zijn met NIK color efex bewerkt. Maar hier heb ik, in tegenstelling tot de 3 bewerkte foto’s van de boom hierboven, geprobeerd vooral realistische beelden en kleuren te krijgen. Af en toe begon het te regenen en het werd gaandeweg onmogelijk om de filters nog droog te houden. Mijn filters zagen er uit als bagger, vol met vlekken en strepen. Had ik de ene druppel voorzichtig weggeveegd en dan zat het volgende drupje er al weer op. Ik ben op dat moment meer aan het poetsen geweest dan fotograferen. Na het ochtenddeel zijn we maar eens even voor de innerlijke mens gaan zorgen. Bij terugkeer zette Johan ons aan om een plan te maken wat te gaan doen en dit ook naar elkaar uit te spreken. Ik had nog ideeën voor een panoramafoto, HDR en macro. Ik belandde met een paar anderen onder een grote boom waar heel veel zwaluwen rond vlogen. Waren mijn fotomaatjes druk met het proberen vast te leggen van deze zwaluwen, ik probeerde een panoramafoto te maken van de heide. Uiteindelijk ging het behoorlijk hard regenen. Onder de boom zaten we nog redelijk droog. Achteraf was de panoramafoto niet erg overtuigend. Toen het weer droog werd ben ik weer de heide op gelopen om me te storten op de HDR techniek. Althans, naar mijn begrippen: een stuk of tig dezelfde composities vastleggen met een belichtingstrap. HDR wilde ik toepassen omdat ik merkte dat het dynamisch bereik in het landschap dat ik wilde fotograferen té groot was en óf de boom goed belicht zou zijn en de lucht wit, óf de lucht mooi blauw en de boom onderbelicht. Achteraf heb ik de foto’s samengevoegd in Photoshop. Zie het resultaat hieronder. Daarna heb ik me, tot het moment dat het wéér ging regenen, toegelegd op dichtbijfotografie met meervoudige belichting. Dit was ook één van de opdrachten: scherp / onscherp.

3 foto’s met een digitale bewerking: foto 1 meervoudige belichting, de 2de foto is een HDR beeld samengesteld uit 7 foto’s en de 3de foto nogmaals meervoudige belichting.

Mijn opdracht hyperfocaal…… tja, er staan hierboven meerdere foto’s die van voor tot achter scherp zijn. Ik heb hier wel bewust voor een groot getal diafragma gekozen (f 13), met de techniek op 1/3 voor en 2/3 achter scherpgesteld, maar niet gewerkt met het hyperfocaal tabelletje….. die bewuste serie is overigens mislukt door te kiezen voor een niet werkende compositie…..