"Kun je tegen vroeg opstaan?", vraagt Eric mij. "Nee! Maar ik kan het als het moet", antwoord ik. "Ga je dan een keer mee naar Arkemheen vogels fotograferen? Ik sta om 5 uur voor de deur". Nou, voor zoiets heb ik graag een slechte nacht over. Gericht fotograferen van iets wat ik uit mezelf niet zo gauw zou doen én op stap met één van de betere en vooral aardige fotografen die ik ken. Leuk! Arkemheen: het weidevogelparadijs Grutto in de mist Arkemheen is een geliefde fotografie locatie voor natuur- en vogelfotografen omdat hier boeren en natuurbeschermers de handen ineen hebben geslagen en de graslanden...

De altijd uitbundige fruitbomenbloei is voor mij één van de fotografische hoogtepunten van de maand april. Op dat moment zijn de meeste bomen nog kaal, zelfs de fruitbomen hebben nog geen blaadjes. Daarom vallen de lichte roze en witte bloesems extra goed op. Zijn de meeste natuurfotografen al een tijdje uit hun winterslaap en hebben zich inmiddels gebogen over sneeuwklok, narcis en bosanemoon of hun lens gericht op flikflooiende vogels, nu is ook de rest van Nederland niet meer te houden en trekt men massaal en in kolonnes te voet, op fiets of e-bike de buitengebieden in. De winter achter...

Er is aanleiding genoeg eens extra aandacht te vragen voor mijn fotografie-activiteiten. Mijn passie voor natuurfotografie en mijn ontwikkeling als fotograaf; co-auteur van het boek 'De mooiste fotolocaties van West-Nederland; mijn schriftelijke en fotografische bijdrage aan de fotografie organisatie Nature Talks; en een op handen zijnde foto-expositie van mij in Steede de Hoge Woerd in De Meern in juni over natuurfotografie in het Utrechtse. Hou mijn website in de gaten. Er staat nog heel wat op stapel!

Voor mij wordt het fotografiejaar vaak afgetrapt met de sneeuwklokjesweelde in Amelisweerd. En telkens probeer ik wéér mijn creativiteit aan te spreken. Origineler en creatiever, maar ik weet niet hoe Veel amateur natuurfotografen, waaronder ikzelf, willen naast het vastleggen van natuur gerelateerde onderwerpen, ook graag dat men ons beeld verrassend en interessant vindt. Daarom zijn de mensen uit onze directe omgeving nogal eens mild in hun oordeel en willen ze ons maar al te graag bevestigen met een reactie die wij graag horen. Echter, vaak is dit tegen ons eigen beter weten in. Toch? Daarom...

Wat is het leven van een hobbyfotograaf toch mooi! Altijd mag ik zelf kiezen waar ik ga fotograferen en hoeveel tijd ik hieraan besteed. Ik hoef niet te letten op budget, verdiensten of tijd en ik heb geen verplichtingen. Zolang het qua tijd maar inpasbaar is bij mijn reguliere baan en de uitgaven binnen mijn huishoudboekje passen. Niet alle stukken vallen tegelijk op z'n plek Begin februari was het water in de rivieren aan het stijgen. Al heel vaak ben ik over de Lekbrug bij Vianen richting het zuiden gereden, en precies voordat de brug begint kun je een glimp opvangen van de rivier de Lek....

2020: een raar jaar 1ste coronagolf Tjonge, wat is onze maatschappij dit jaar op z'n kop gezet, zeg. Wie herinnert zich nu nog dat we de eerste 2 maanden van het jaar volledig vrij waren te gaan en staan waar we wilden? En dat we het eerste half jaar van de hoeveelheid besmettingen nog helemaal niets wisten, maar dat ineens de coronadoden tot schrikbarende hoogten stegen? We kregen de eerste maanden van de crisis op tv elk uur een journaal en stemmige muziek op de radio. Zat jij ook te sidderen op je stoel toen je de horrorbeelden uit Italië en New York zag? En durfde je niet meer naar buiten?...

Een tijdje terug ben ik als redacteur/auteur van Natuurfotografie.nl door Pixfactory gevraagd een bijdrage te leveren aan de speciale kerstbijlage 'Blik over de schouder' die bij het magazine 'Natuurfotografie' gevoegd zou worden. Ze wilden graag dat ik een 'Making of'' over één van mijn foto's zou schrijven. Dat leek mij heel leuk om te doen, en ik had ook direct een idee. Ik ben vaak bezig met de vragen als 'waarom die ik dit?', 'waarom vind ik dit mooi?', 'waarom vind ik dit belangrijk' en nog veel meer. Ik heb er één van mijn lievelingsfoto's uit Yellowstone bij gepakt en ben gaan schrijven....

Laat ik beginnen door te stellen dat voor iedereen inspiratie een eigen betekenis heeft. Voor mij houd dit in dat ik zin heb enorm veel energie in iets te steken en dat dit geen moeite kost, ik word er gelukkig van, heb er veel passie voor, het geeft me kracht en het leidt tot mijn verdere persoonlijke ontwikkeling. Door verhalen en foto's van mijn moeder die in tijdje in Amerika heeft gewoond ontwikkelde ik al op hele jonge leeftijd grote interesse voor dit land en wilde ik zien wat zij had gezien: de natuur van Yosemite en Yellowstone. Een beetje donker, duister en geheimzinnig Dit geschreven...

Wat een mazzel als je net als ik een vriend hebt die op vakantie gaat en zo maar zijn huis ter beschikking stelt. Daarom had ik een lang weekend om, je raadt het nooit, lekker te gaan fotograferen in de Noordoostpolder. Vooraf stelde ik een fotografie-plannetje op waarin wat verkenningstochten zaten, ochtenden, middagen en avonden met specifiek te fotograferen onderwerpen met hiernaast een sensorkuissessie bij CameraNu te Urk. Niet al mijn bestemmingen lagen in de Noordoostpolder, maar alles was bereikbaar binnen 30 á 35 minuten rijden. Zodoende vertrek ik op een vrijdagochtend ergens in september...

Heb jij dat ook wel eens? Dat je moeilijk je ontbijt door je keel kunt krijgen? Dat je moet vechten, worstelen en wringen om het naar binnen te werken? Misschien had je de voorgaande avond een wild feestje. Of ben je doorgezakt. Misschien was je nog totaal niet toe aan ontbijt. Ik was getuige van een ijsvogel die veel moeite had een stekelbaarsje te verorberen. Er werd gemept, gegooid, gedraaid, gekeerd, geslingerd en gedraaikont en nóg was het nog niet mals genoeg om achter in de keel te laten glijden. Uiteindelijk lukte het de ijsvogel zijn ontbijt op te eten, maar toen had ik me al 10 minuten...