In 2015 maakte ik voor het eerst kennis met het fotograferen aan de Opaalkust in noord Frankrijk, door deel te nemen aan een workshop van Bart Heirweg. Ik verlengde toen mijn verblijf met 2 dagen en ben zelf nog op pad geweest. Op het moment dat ik definitief wegreed en naar huis ging, wist ik het al: “Ik kom hier terug. En snel!”. Hoewel de weers- en lichtomstandigheden toen niet geweldig waren geweest, was het fotograferen één groot feest van mogelijkheden: detailfotografie, landschapsfotografie, strand, zee, water, lucht en licht, rotsen, kliffen, heuvelland, agrarische gronden, spelen met snelle sluitertijden, langzame sluitertijden, noem het maar op. Mijn honger was nog lang niet gestild. Dus broedde ik in de loop van 2015 het volgende plan uit: ik huur een groot huis voor 8 dagen ergens aan de Opaalkust. Ik deel deze tijd in 2 periodes: 4 dagen om te fotograferen en 4 dagen om te wandelen. Voor het fotograferen nodig ik 3 vrienden uit. En voor het wandelen nodig ik 3 andere vrienden uit. Aldus geschiedde: uitnodigingen werden verstuurd en geaccepteerd en ik huurde een huis in Audresselles. Zaterdag 30 april 2016 was het zover en vertrok ik voor 8 dagen richting Audresselles. Samen met Fred en Jeanette Mulder en Ronald van Dijk trok ik in ons zeer comfortabele huis, gelegen aan het dorpspleintje van Audresselles en circa 100 meter van het strand en de zee. 4 Dagen fotograferen heeft mij enorm veel fotomateriaal opgeleverd. Nu kwam mijn volgende uitdaging: selecteren, bewerken en een blog schrijven. Maar hoe steek ik deze blog nu in? Volgorde in tijd, per omstandigheid qua licht of tij, per techniek? Zie hier het resultaat:

Zonsondergang bij Cap Blanc Nez: dit is een krijtrotsformatie vlak bij het plaatsje Escalles. In 2015 ben ik hier niet geweest, maar tijdens mijn voorbereiding was ik hier enorm mooie beelden van tegen gekomen. We zijn hier 2 x geweest om te fotograferen: de eerste 3 onderstaande foto’s zijn gemaakt bij afgaand tij, de 2de 3 foto’s zijn gemaakt bij opkomend tij. Bij de eerste 3 foto’s heb ik vooral gebruik gemaakt van een grijsverloopfilter om balans te krijgen in de belichting van de lucht en de bodem. Ik heb me gericht op kijklijntjes tussen b.v. rotsen, reflecties en kleurenspektakel in de lucht. De volgende 3 foto’s zijn de 2de avond gemaakt. Hier hadden we beperkt tijd door het opkomende water. Gelukkig was het heel rustig weer, dus de golfslag was niet wild. Anders had ik binnen de kortste keren mijn laarzen vol met zeewater gehad. Prachtig om te zien zijn de ribbels die het water in het zand achterlaat. Met combinaties van reflecties, schaduw en strijklicht kun je hier prachtige beelden maken met mooie lijnen. De eerste foto is gemaakt met grijsverloopfilter. Bij de laatste 2 foto’s heb ik deze gecombineerd met de little stopper en heb ik een sluitertijd gehanteerd van 20 seconden.

Zonsopkomst bij Cap Gris Nez: De enige plek aan de Opaalkust waar je een goede zonsopkomst kunt fotograferen is bij Cap Gris Nez. Namelijk de zon gaat op in het oosten en het strand aan de Opaalkust ligt normaal gesproken op het westen. Cap Gris Nez is een landtong en een gedeelte is ongeveer op het westen gericht. Zelf ben ik 3 x vroeg opgestaan om hier te gaan fotograferen. Uiteindelijk met hele wisselende omstandigheden en dito resultaten: de eerste keer hadden we maar heel kort tijd omdat het vlak voor hoogtij was, de tweede keer was er een niet zo spectaculaire wolkeloze hemel, de derde keer was voor mij de mooiste, maar op dat moment waren Fred, Jeanette en Ronald al een paar dagen naar huis.

In het voorjaar is het achterland van de Opaalkust bezaaid met koolzaadvelden. Agrarische gronden lenen zich perfect voor landschapsfotografie, omdat er op een bepaalde manier altijd structuur in zit. Zelf had ik het leuk gevonden als ik meer tijd had gehad om koolzaadvelden te fotograferen. In de 2de helft van de week kwam ik tijdens het wandelen nog een fantastisch uitzichtpunt tegen: Mont de Couple bij Hervelinghen.

Tijdens de dagen dat we fotografeerden werden we getrakteerd op steeds mooier weer in combinatie met een blauwe wolkeloze hemel. “Mooi” denk je misschien wel, maar voor de vroege opstaander en landschapsfotograaf een stuk minder interessant. Uiteindelijk besloten we om de zonsopkomst te beleven op de top van Cap Blanc Nez. Met de rug in de zon heb ik de volgende 3 foto’s gemaakt. Van de eerste foto had ik al een versie van Jeanette gezien, die zij had gemaakt op de dag van aankomst. Op de tweede foto staat het dorpje Escalles. Ook de derde foto is zuidwaarts genomen. Hierop is in de verte het dorpje Wissant te zien, dat prachtig belicht wordt door de opkomende zon.

In het dorpje Ambleteuse staat het fort Vauban. Hiervan heb ik op internet schitterende afbeeldingen gezien. Helaas heb ik het nagelaten zelf mogelijkheden te zoeken om het fort spectaculair op de foto te zetten. Wel zijn we een avond bezig geweest met de rotsenpartijen aan het strand van Ambleteuse. Zelf ben ik nog een avond naar Sangatte gereden. Hier staan direct aan het strand bij het dorp en makkelijk bereikbaar, heel veel palenrijen. Sommige zijn op een hele aparte wijze verweerd. Op deze avond was er een spectaculair kleurrijke zonsondergang, die vooral vlak vóór en lang ná zonsondergang het mooist was.

Opaalkust en zwart/wit fotografie gaan uitstekend samen. Door de structuren, het licht en de grilligheid is hier veel leuk resultaat te behalen. Zoals je misschien inmiddels begrepen hebt, hebben we veel mooi weer gehad en is de grilligheid van onderstaande foto’s vooral ontstaan in nabewerking door het zwart/wit bewerkingsprogramma NIK silver efex.

Omdat ik voor de 2de keer aan de Opaalkust was, heb ik inmiddels een behoorlijke verzameling foto’s. Vandaar dat ik de interessantste foto’s van 2015 en 2016 bij elkaar gevoegd heb en ondergebracht op de themapagina:  Opaalkust (Cote d’Opale). Als je het leuk vindt kun je daar ook een kijkje nemen en nóg meer foto’s zien die ik aan de Opaalkust gemaakt heb. Of kijk nog eens naar mijn blog over fotograferen aan de Opaalkust uit 2015. De overige 4 dagen heb ik met veel genoegen gewandeld met Jan, Jan Jaap en Jacqueline aan de hand van de wandelgids: “Dagstappergids Frans Vlaanderen’ van uitgeverij Lannoo.