Mijn herfstfotografie zet ik, na een paar dagen in Viroinval te zijn geweest, voort in het land van Godfried van Bouillon in de hoge Ardennen. De route tussen Viroinval en Vresse-sur-Semois gaat door prachtige heuvelen en bossen. Vandaag sluit ik aan bij de herfstfotografie workshop van Bart Heirweg. Ik hoop dat de herfstkleuren hier wat intenser zullen zijn dan in Viroinval. Overigens is de hele week de weersvoorspelling voor dit weekend niet bepaald optimaal geweest. Gaan we überhaupt wel een beetje mist krijgen dit weekend?
Tussen de heuvelen en dalen in gebied rond de Semois ontstaat makkelijk mist. Gelukkig werden wij op een hoeveelheid getrakteerd! Ontzettend mooi is het vastleggen van laagjeslandschap. Dit is voor mij één van de belangrijke onderdelen van herfstfotografie.
Over mist hadden we deze ochtend dus niet te klagen. Een extra toegift op de mist en het laagjeslandschap waren deze prachtige koeien. Onze volgende stop is een locatie langs de Semois.
Door de mist is de lucht geheel grijs en grauw en niet echt interessant om in de foto mee te nemen. Compacte en intieme landschappen fotograferen is nu mijn doel. Al pratende met Bart komen we tot de conclusie dat het maar een vreemde herfst is: veel bomen zijn nog groen, de rest is óf in herfstkleur óf al helemaal kaal. Vandaar dat de herfstkleuren niet zo uitbundig overkomen.
Dit uitzichtpunt had twee niveau’s: het ene niveau was voor gewone “daredevils”, vanwege het smalle topje waar je op stond. Het andere niveau was voor extreme “daredevils”. Die stond op een aflopend uitsteeksel, met het uitzicht op ….. euh, ik zou het niet weten, want ik durfde er niet naar toe. Waarschijnlijk kon de extreme “daredevil” zich het groene plukje rechtsonder besparen en had deze een mooiere weerspiegeling van de rotsen in het water. Maar ja, het licht voor mooie weerspiegelingen was er niet echt….
Soms toch nog wel mooie herfstkleuren op de hellingen, nóg een belangrijk onderdeel voor mij van herfstfotografie. Veel foto’s heb ik gemaakt met mijn 80-400 mm lens op 400 mm vanaf statief. Toch een brandpuntafstand om extra alert bij te zijn. De lens op 400 mm is gevoelig voor beweging en geeft bij langere sluitertijden, zeg onder de s 60, serieus risico op bewogen foto’s. Bij weinig licht moet dan toch het diafragmagetal naar beneden en de ISO omhoog. In mijn geval heb ik met diafragma f7 en op ISO 400 gefotografeerd.
Op naar de volgende bestemming: we trekken de bossen in. Hier hebben we allerlei mogelijkheden tot fotograferen: kleuren, ritme, dichtbij, groothoek, compact, etc, etc. Mijn plan is om met dubbele belichting aan de gang te gaan.
Na hier ook een broodje genuttigd te hebben, rijden we door naar een mooi uitzichtspunt op Le Tombeau du Géant.
Ook hier heb ik de keuze gemaakt voor een besloten landschap door de lucht weg te laten. Helaas werkte het licht niet echt mee.
Een toch wel imposante lucht hielp mee om dit uitzicht op het dorpje Frahan in z’n volle breedte (24 mm) te laten zien. Een paar zonnestraaltjes hadden het geheel afgemaakt….
Onze laatste stop van vandaag is in het stadje Bouillon, waar we wat buiten het centrum gefotografeerd hebben. Het lijkt een beetje een klaagrede te worden, maar helaas stroomde het water te hard voor écht mooie reflecties. En de bomen op de achtergrond waren al behoorlijk over hun herfsttop.
Een laatste foto. Moe maar voldaan gaan we terug naar ons hotel, waar ons een heerlijke maaltijd staat te wachten en biertjes van de tap. Maar ook het vooruitzicht op regen voor de volgende ochtend……
Zondagochtend: het regent. Bart neemt ons mee naar een pittoresk dorpje in de buurt om te fotograferen. Nattigheid is daar geen spelbreker. We wachten even tot het wat droger wordt en verspreiden ons dan al fotograferend in het dorpje.
Nattigheid doet kleuren goed: ze raken verzadigd en komen veel mooier over dan bij zonlicht.
Opnieuw gaan we naar de oevers van de rivier Semois.
Eerst ga ik aan de gang met abstractie en details. Langzaam zoom ik uit en pak steeds meer omgeving erbij.
Het is heel wisselend bewolkt, met zelfs af en toe regen. De lichtomstandigheden wisselen elkaar heel snel af. Ik moet snel zijn als ik iets moois zie, want het kan zó maar weer verdwenen zijn.
De achtergrond in het licht en de voorgrond in de schaduw. Snel, snel, snel, een foto maken!
Een prachtige plek! Helaas door het snelstromende water en de wind geen spectaculaire reflecties. Deze kunnen er bij de juiste omstandigheden wel zijn!
We eten een broodje en rijden door naar onze laatste fotolocatie van deze workshop. Wederom langs de Semois.
Plotseling worden we op een regenbuitje getrakteerd. Wat dan te doen? Spullen in de tas of even dóór fotograferen?
Al met al was het een drukke en dynamische workshop, waarbij we door Bart naar prachtige locaties genomen zijn. De herfstomstandigheden hadden beter gekund. Maar eerlijk is eerlijk: ook slechter. Dus ik tel mijn zegeningen! We hebben wel degelijk herfstfotografie kunnen bedrijven. Conclusie voor mezelf: veel geleerd en gezien. Leuk weekend gehad met leuke medecursisten. En ga ik beslist in een herfst nog een keertje terug naar het land van Godfried van Bouillon!
In het fotomagazine Shoot heeft Bart Heirweg in 2015 (bladnummer 41) een heel artikel aan het fotograferen langs de Semois gepubliceerd. Het nummer is nog los te bestellen.
Gerelateerd
Wat jammer dat het niet echt mee zat qua weer en herfstkleuren. Het was inderdaad een rare herfst, ook hier in NL. Volgens mij is er max. 1 weekje geweest met een beetje aardige kleuren, vooral van de beuken.
Toch heb je wel weer een mooie serie gemaakt, waar duidelijk naar voren komt wat een mooi landschap het daar is.
Foto’s 5, 11 en 19 zijn mijn favorieten 🙂
Groetjes, Wouter
Hallo Jody,
mooie serie met een goede verhaallijn. Het wordt tijd dat ik mijn foto’s van het weekend ook eens publiceer.