Voor het vierde jaar achtereen rij ik speciaal voor de kievitsbloemen naar Zwolle. Kievitsbloemen zijn van oorsprong inheems. Het is een bolgewas, dat zich middels zaden vermeerderd. De zaden verspreiden zich drijvend op het water. De plant is voor verspreiding van de zaden dan ook afhankelijk van overstromingen en een hoge waterstand in de winter. De belangrijkste groeiplaats van wilde kievitsbloemen is langs de oevers van de Overijsselse Vecht en het Zwarte Water bij Zwolle. Van oudsher kwam de kievitsbloem voor in gebieden met klei-op-veen en dan vooral de gebieden die ’s winters onder water stonden. Ze zijn terug te vinden in grasland. Vaak groeien er ook o.a. pinksterbloemen, paardenbloemen en dotterbloemen. Het eerste jaar, 2014,  dat ik ze probeerde te fotograferen ben ik met slechts 1 gelukte foto thuisgekomen. De rest van de foto’s waren véél te druk, er stonden steeds veel kievitsbloemen op, veel grassprieten. Nee, niet echt uitgekiende composities. Hoewel ik het toch heus geprobeerd had.

April 2017: een witte kievitsbloem (aanzienlijk zeldzamer dan de rood/paarse uitvoering) vóór zonsopkomst. Er is nachtvorst geweest en er is mist.

In het voorjaar van 2015 kwamen nieuwe kansen. Ik begon een beetje dóór te krijgen hoe ik de bloemen wat rustieker in beeld kon krijgen: camera wat lager plaatsen, wat minder bloemen op één foto en soms wat méér afstand. Dit keer hield ik 4 foto’s over die ik de moeite waard vond. Nog steeds een wat magere oogst.

April 2017: de zon komt op en begint de omgeving te kleuren. De zon wordt nog een beetje tegengehouden door de mist en ik vermijd direct zonlicht. De kievitsbloemen bezwijken zowat onder het gewicht van de rijp.

2016: weer een nieuwe ronde! Ik begin dóór te krijgen dat kievitsbloemen in combinatie met dauw, rijp en mist toch wel hele unieke plaatjes kan opleveren. Een jaar waarin het me lukt om voor de kievitsbloemen 2 x naar Zwolle af te reizen. De tweede keer trof ik rijp. Deze fotosessie was echter qua tijd beperkt, want ik moest om 10.00 u terug zijn in Utrecht voor mijn werk. Ik stuiterde alle kanten op van de prachtige omstandigheden. En dit ging ten koste van mijn concentratie. Netto opbrengst van deze stuitersessie: 3 foto’s.

April 2017: het is hard werken tijdens een dergelijke zonsopkomst! Het licht verandert voortdurend en elk moment kan het té fel worden om er tegenin te fotograferen. Dus het is zoeken naar compositie, afdrukken, volgende compositie, afdrukken….

2017: De natuur ligt in ontwikkeling dit jaar ongeveer 2 weken vóór. Begin april waren er al behoorlijk wat kievitsbloemen en werd er in het weekend nachtvorst voorspeld. Ik was er zeer op gebrand weer eens een fotosessie met de kievitsbloemen te doen, dus ondanks een feestje op zaterdag, stond ik toch de volgende ochtend om 1/2 5 op. Vóór zonsopkomst was ik al in het veld. En dan begint het spel mét en tégen het licht.

April 2017: de zon komt steeds hoger en wordt steeds feller. Het kleurt de omgeving licht en steeds witter. De rijp verandert in dauwdruppels.

Heel geconcentreerd en met een hart vol liefde en enthousiasme voor de kievitsbloemen hop ik van de ene naar de andere plek en probeer ik steeds nieuwe composities te ontdekken. Ik ben continue aan het lenzen wisselen. Maar dat geeft niet, want dit brengt steeds nieuwe inzichten.

April 2017: een switch van de telelens naar de macrolens.

Het tegenlicht, de rijp en de dauwdruppels doen hun werk geweldig. Alles glinstert me tegemoet. Langzaamaan zie ik de rijpgrens steeds verder wegtrekken en komt er steeds meer kleur in het landschap. Nu is het zeker direct licht vermijden, want anders kan het dynamisch bereik van mijn camera het niet meer aan en krijg ik zwaar onderbelichte foto’s of wit uitgebeten plekken.

April 2017: Het werk van een spin maakt een prachtige setting met een kievitsbloem.

April 2017: op sommige plekken staan dotterbloemen. Samen met de kievitsbloemen, pinksterbloemen en gras vormen ze een kleurig geheel. Op de achtergrond is duidelijk te zien dat nog niet alle rijp gesmolten is.

De rijp, mist en zelfs de dauw begint langzaam te verdwijnen. Ineens wordt het op het grasland “gewoon” dag en verdwijnt de magie.

Rest mij nog het maken van wat close ups. Ik ben moe van de concentratie, het bukken en zoeken. Rond 1/2 11 pak ik mijn spullen bijeen en ga ik naar huis.

Vind je het leuk meer foto’s te zien van kievitsbloemen, kijk dan ook even op deze pagina.