Op één of andere manier vind ik de maand augustus héél geschikt om insecten zoals libellen, juffers en vlinders te fotograferen. Het licht wordt zachter, er is een grotere kans op dauw en mist, de zon gaat al weer minder vroeg op dan in juni en het is ‘s-ochtends nog minder druk op de weg door de vakantieperiode. Zo ben ik in een paar weken tijd er vijf ochtenden in alle vroegte op uitgetrokken. Begin augustus zag ik een blog over Weidebeekjuffers langs de Kromme Rijn bij Bunnik van Corrie Schalij. Ik was verrukt dat de insecten zó dicht bij mijn woonplaats te vinden waren en heb direct contact met haar gezocht om samen nog eens te gaan zoeken naar deze juffers. Cees van Ginkel vertelde mij over Bandheidelibellen. Een fotografieafspraak met hem was snel gemaakt. En tot slot een uitje die al langer gepland stond: samen met Ronald van Dijk en Wouter van de Weerd een dagje fotograferen en varen in de Wieden Weerribben.

Weidebeekjuffers spreken mij vooral aan door hun blauw metaalachtige kleur. Met hun kleur contrasteren ze heel mooi met hun omgeving, vooral als deze groen gekleurd is. Langs de oever van de Kromme Rijn zijn de Weidebeekjuffers vooral te vinden op de bladeren van de Gele lis. Tevens viel mij op dat ze dan plekjes uitzoeken die ‘s-ochtends als eerste beschenen en dus verwarmd worden door de zon. Omdat de uitgegroeide bladeren een nogal chaotische wirwar vormen was het lastig om toch rustige composities te maken. Mooi vond ik, dat op sommige plekken het water tussen de planten door te zien was. Fotografisch heb ik hiervan gebruik proberen te maken. En vooruit, één chaotische foto erbij, omdat de Weidebeekjuffer zijn vleugels open heeft en ik dat mooi vind.

De Bandheidelibel is een onmiskenbare soort door de bandtekening die over hun vleugels loopt. Twee ochtenden heb ik deze libellen mogen aanschouwen en fotograferen. De ene ochtend was vochtiger dan de andere. Maar de ochtendsfeer was heerlijk en het licht was beide ochtenden prachtig. Het veld waar we fotografeerden heeft aan één zijde een bosschage, waar het licht mooi doorheen priemde. Hiervan heb ik dankbaar gebruik kunnen maken, want bij dichtbijfotografie veranderen deze lichtvlekken in prachtige ronde lichtbubbels.

Al struinend langs het natte gras, zijn het niet alleen libellen die je tegenkomt. Er zit en hangt van alles: vlindertjes, spinnen, sprinkhanen, etc. En met een beetje moeite en schakelen zijn ook deze insecten prachtig in beeld te krijgen. Geïnspireerd door fotografen die hun onderwerp wel eens piepklein in een linker of rechter benedenhoek plaatsen, heb ik de eerste foto gemaakt. Het licht viel dwars door het Klein geaderd witje, wat me ergens enorm ontroerde. In de Wieden heb ik de laatste 2 foto’s gemaakt. De eerste heeft lichtschakering doordat ik met mijn lichaam schaduw maakte over het vlindertje. De laatste foto is gemaakt met mijn Helios 58 mm lens.

Toch nog een keer terug naar de libellen. Spelen met licht, vocht en composities. Het is hooguit drie kwartier hard werken voordat de zon té fel wordt, maar dan heb je ook wat.

Nog een knipoog naar onze fluisterboottocht door de jungle van de Weerribben…..