Even fotograferen in Zeeland is er voor mij niet écht bij, het is vanaf mijn huis zeker 1,5 tot 2 uur rijden. Toch hebben de kustgebieden een enorme aantrekkingskracht op mij als landschapsfotograaf. Daarbij heb je in de kustgebieden vaak prachtige lichtval. Om dat fotografisch te vangen is een kunst op zich en dus ook een hele leuke uitdaging. Maar voor iemand die full time werkt en er ook nog een studie op na houdt is het lastig om even naar Zeeland (of überhaupt de kust) te rijden om te kijken en te proeven hoe het licht ervoor staat. Toen Johan van de Watering vorig jaar een 2-daagse fotoworkshop “Zeeuws licht” in Zeeland aanbood, hoefde ik daarom ook niet lang na te denken of ik me aan zou willen sluiten. En trouwens, veel bedenktijd heeft men bij zijn workshops niet, want hij zit in “no time” vol. Afgelopen vrijdag was het zover: met fototas en koffertje ben ik naar Zoutelande op Walcheren getogen, om me aan te sluiten bij Johan en tien andere enthousiaste fotografen. Verzamelmoment was om half drie in de middag, met koffie en Zeeuwse Bolus. Daarna kregen we van Johan een presentatie met instructie, om vervolgens met laarzen en foto-uitrusting het strand bij Zoutelande op te gaan. Vrijdagmiddag was het stralend zonnig weer. Dat is voor mij dan direct lastig fotograferen, zo met de felle zon vanuit de zee. Het eerste uur heb ik er dan ook fotografisch niet veel van gebakken. Achteraf gezien heeft het er heel veel mee te maken dat ik me erg aangetrokken voel tot wijdste landschapsaspecten en me op zo’n moment maar moeilijk kan openstellen voor andere zaken zoals bijvoorbeeld structuren, reflecties of andere details. Later, bij de nabespreking, zag ik prachtige foto’s terug van mijn collega-fotografen die zich wel hierop geconcentreerd hadden. Maar rond 6 uur begon het te schemeren en rond half zeven ging de zon onder. Daar had ik wél wat mee:

Ik vond de zonsondergang prachtig, niet heel uitgesproken, maar wel helder en subtiel. Bij deze foto’s heb ik gebruik gemaakt van zowel een grijsfilter als een grijsverloopfilter. De ene om het water zijig te maken en de ander om de lichte lucht tegen te houden zodat de grond goed belicht zou worden. Zaterdagochtend vertrokken we om half zeven al richting Veerse meer voor de zonsopkomst. Het was behoorlijk koud en bij aankomst was het vocht nog aan gevroren op het gras, het zand en de steigers. In eerste instantie waren we niet helemaal overtuigd dat het een mooie zonsopkomst zou worden omdat het zwaar bewolkt leek. Maar dat is helemaal goed gekomen:

Ook hier heb ik gebruik gemaakt van zowel een grijsfilter als een grijsverloopfilter. Het is prachtig om tijdens deze uren mee te maken hoe het licht verandert. Van prachtige rood, lila, oranje en roze tinten voor en tijdens de zonsopkomst, naar de koele lichte sfeer na zonsopkomst:

Na het ontbijt hebben we van elke deelnemer drie foto’s besproken. Daarna konden we bedenken hoe we zelf fotografisch invulling zouden geven aan de volgende twee fotosessies. Johan had meerdere opties voor fotolocaties en heeft uiteindelijk op basis van o.m. het licht, windrichting en windkracht een keuze gemaakt. In de loop van de middag zijn we naar West Kapelle gereden. Inmiddels was het behoorlijk bewolkt geworden en zag de lucht en vrij egaal grijs uit. Maar ook deze omstandigheden hebben weer hun eigen dimensie. Ik kon er prima mee uit de voeten. Leuk is ook om mijn eigen creatieve proces te zien en hoe ik bezig ben met compositie: in eerste instantie maakte ik de eerste onderstaande foto. Ik vond zelf dat de linker rij palen nogal zwaar en prominent over kwam. Het volgende moment maak ik een stap naar rechts om de linker rij uit beeld te krijgen en maak ik de tweede foto. Voor de derde foto ben ik links naar “buiten” gelopen. De symmetrie had ik al gezien. Wel heb ik meerdere pogingen ondernomen om zoveel mogelijk palen “vrij” te krijgen.

De zonsondergang van zaterdag was ook erg grijs. Na anderhalve dag zó intensief gefotografeerd te hebben, was het moeilijk om nog inspiratie op te wekken. Wél heb ik nog behoorlijk wat foto’s gemaakt, want ik wilde me niet laten kennen. Mijn fotografische resultaten waren uiteindelijk niet om over naar huis te schrijven….. of in een blog te publiceren. Hoewel het zaterdagavond einde van de workshop was, zijn we nog met zes mensen in het hotel blijven slapen. Omdat de zonsopkomst bij het Veerse meer zo’n succes was, zijn we zondagochtend hier nog een keer naar toe gereden. De zonsopkomst was nu wel zwaar bewolkt. Erg mooi, moet ik zeggen. Maar het waaide enorm hard, terwijl ik probeerde om foto’s met langere sluitertijden te maken. Dat heeft dus niet zo veel zin, want mijn foto’s zijn bijna allemaal niet scherp door de beweging die de wind veroorzaakte.

Ik heb het afgelopen weekend enorm naar mijn zin gehad en kon mijn fotografisch ei ook prima kwijt. Het was gezellig, leuk om kennis en kunde uit te wisselen met andere fotografen en instructie te krijgen van Johan. Ik heb de smaak nóg meer te pakken om te fotograferen bij ochtend en avond met filters. Zeeland is veelzijdig en alleen kletterende regen kan een fotografenfeestje in het water laten vallen. In april ben ik week op Ameland om te wandelen en fotograferen. En ik kijk ook heel erg uit naar begin mei, wanneer ik mij aansluit bij een workshop van Bart Heirweg aan de Opaalkust in Frankrijk.

Kijk voor meer foto’s uit Zeeland ook eens bij “Recente foto’s”.