Dit is de tweede blog in een drieluik over onze rondreis door New England in de VS. Klik hier voor de eerste blog: Acadia NP en hier voor het derde blog: “Indian Summer in The White and Green Mountains”. De derde blog gaat over de Indian Summer in The White and Green Mountains. Onze reis heeft geleid door de staten Massachusetts, Maine, New Hampshire, Vermont en Rhode Island. Door de staat Connecticut zijn we alleen gereden toen we naar New York gingen.  Massachusetts, Maine en Rhode Island grenzen aan de oostkust. We zijn onze reis gestart in Boston, waar we anderhalve dag zijn gebleven. Daarna zijn we via Salem en Gloucester naar Rockport gereden. Hier hebben we overnacht in het pittoreske hotel Emerson Inn by the sea. Rockport ligt op het schiereiland Cape Ann en is vanaf drie zijden omringd door de Atlantische Oceaan. Van oudsher zijn de visgronden rond Cape Ann de beste van New England. De haven van Rockport heet Bradley Warf. Tijdens onze zoektocht naar ons hotel had ik de haven al gezien. Uitgerekend deze middag was er prachtig diffuus licht en het was bijna windstil. Eenmaal ingecheckt in het hotel, wilde ik graag zo snel mogelijk terug naar de haven. We zouden daar in de buurt gaan eten, dus we moesten die kant weer op. Ik heb me tot na zonsondergang fotografisch even helemaal uitgeleefd.

Alle hierboven gemaakte foto’s zijn gemaakt met grijs- en grijsverloopfilter en langere sluitertijd. Bij nader inzien luisterde de sluitertijd nogal nauw: mooi vind ik het als het water heel glad wordt. Maar de sluiter kan niet té lang open blijven staan, want de boten bewegen op het water en bij een té lange sluitertijd worden de boten onscherp. In mijn geval gaf 1 á 1,5 seconden nog voldoende scherpe beelden. Maar bij 2,5 seconden waren alle boten bewogen. Vanuit de haven ben ik met de auto een klein stukje terug gereden, naar een kleine baai die ik in een glimp had gezien. Hier heb ik al fotograferend de daadwerkelijke zonsondergang afgewacht. Later bleek deze baai “Front Beach” te heten.

Na deze fotografisch succesvolle namiddag en avond had ik de smaak goed te pakken. De volgende ochtend was ik ruim vóór zonsopkomst uit bed en ben ik met mijn foto-uitrusting wederom richting Bradley Warf gegaan. Ik durfde alleen niet meer te hopen op een heldere zonsopkomst, want ik wist via het weerbericht dat er bewolking aan zat te komen. Helaas werd het zelfs zeer mistig. Maar dáár is nabewerking voor! Ook dit soort omstandigheden zijn qua sfeer zéér wel uit te buiten! Met speciale dank aan NIK Silver Efex.

Vanuit Rockport zijn we via Kennebunkport naar Acadia NP gereden. En vandaar uit naar de White en Green Mountains. Nadat we hier een aantal dagen zijn verbleven zijn we uiteindelijk weer terug gekeerd naar de kust: Newport en Middletown, het schiereiland Cape Cod en het eiland Martha’s Vineyard. In Middletown ben ik nogmaals in alle vroegte met mijn fototoestel op stap geweest en heb ik op het strand van Middletown en in het Sachuest Point National Wildlife Refuge en later aan de kustlijn van Newport gefotografeerd. Bij de foto die ik op het strand heb gemaakt, hoort nog een verhaal. Op het strand lagen prachtige grote Venusschelpen. Nadat ik een foto gemaakt had, wilde ik de schelpen in een iets betere compositie t.o.v. van elkaar leggen. Op de eerste foto die ik daarna maakte stond een aantal van mijn voetstappen in het natte zand. Op dat moment vond ik dat niet zo erg. Één keer een golf eroverheen en de sporen zijn weg. Laat nu achteraf uitgerekend de eerste foto, mét voetstappen, de mooiste zijn vanwege de mooi lopende waterlijn. Wat baalde ik….. In nabewerking heb ik de voetstappen uiteindelijk prima weg kunnen poetsen. Maar toch….

Bij de kust horen vuurtorens. En de kust van New England staat er vol mee. De ene nog pittoresker gelegen dan ander. Door o.a. slecht weer op de dag dat we van Kennebunkport naar Acadia NP reden, heb ik een paar mooie torens moeten missen. Maar hieronder de vuurtorens die ik wel te pakken gekregen heb. Van de vuurtoren van Bass Harbor heb ik ook al een foto geplaatst in mijn blog over Acadia NP. De foto van de vuurtoren van Newport heb ik omgezet in zwart/wit, waardoor de foto aanzienlijk interessanter wordt om naar te kijken. Nobska vuurtoren op Cape Cod is ook een grappig verhaal. Er was een parkeerplaatsje bij de vuurtoren met zes plaatsen, maar de toeristen kwamen af en aan en blokkeerden elkaars auto. Vóór zonsondergang was het bijna niet mogelijk om een foto te maken van de vuurtoren zonder toeristen en/of hun auto’s. Totdat de zon onderging, toen rende iedereen naar de kustlijn. Uitdaging bij een vuurtoren is om een foto te maken precies op het moment dat het licht aan is. Tegelijkertijd was er een jongetje als een dolle om de sokkel van de vuurtoren aan het rennen. Voor de goede kijker: het “spookje” staat op de foto. In nabewerking is het nog een hele klus geweest om de vuurtoren en het huis in goede lijn te krijgen. De gebouwen waren enorm vertekend door de groothoek. De laatste foto van de East Chop vuurtoren ligt mij na aan het hart omdat ie zo verwarrend is. De foto is genomen met mijn compactcamera. Mogelijk denk je dat het licht dat je ziet van de vuurtoren komt. Niets is minder waar; het is de zon die precies langs de toren schijnt. De foto heb ik in nabewerking nog iets donkerder gemaakt en het contrast flink opgeschroefd. Grappige is dat als je goed kijkt dat je twee mensen ziet: iemand achterover leunend op een bankje en iemand die er naast staat. Ook hieraan, én aan de schaduw van de vuurtoren, kun je zien dat de foto overdag gemaakt is.

Misschien vraag je je af welke foto-apparatuur ik op deze reis bij me heb gehad. Relatief gezien valt het mee, al zeg ik het zelf: mijn spiegelreflex camera en een compact camera, een 28-300 mm lens, een 16-35 mm lens, een licht reisstatief en al mijn filters. Verder had ik een 35 ltr Lowe Pro Rover trekking rugzak met speciale compartimenten voor het opbergen van foto-apparatuur en statief. De rugzak voldeed goed, maar is niet zo comfortabel als een normale rugzak die ik bij het wandelen en/of trekken gebruik. Tot slot wil ik graag een “lans breken” voor mijn 28-300 mm Nikkor lens. Bijna alle foto’s die ik tijdens deze reis gemaakt heb, zijn met deze lens gemaakt. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik niet sta te likkebaarden bij de prachtige 24-70 2.8 en de 70-200 2.8 lenzen. Maar kijk mijn resultaten: ik kan nog wel even vooruit.

Kijk voor meer foto’s van de kust van New England ook eens op mijn Thema pagina bij New England kusten. Voor meer sfeerfoto’s van New England klik dan hier. Vind je het leuk om meer foto’s van Boston te zien: klik dan hier.