Soms krijg ik het in mijn bol en dan wil ik een intense fotografiebelevenis. En dan maakt het me ook niet meer uit of ik deze belevenis alleen aanga of dat ik gezelschap heb. Met gezelschap is het gezellig, maar moet ik vaak compromissen sluiten of kunnen we elkaar zelfs behoorlijk in de weg zitten. In mijn eentje kan ik helemaal zelf bepalen wat ik wil, wat ik ga doen en hoe. En zo kom ik in november voor een aantal dagen op een logeeradres in de Eifel terecht, niet ver van Monschau. Mijn uitvalbasis voor mijn speurtocht naar herfstkleuren.

Mijn plan is tweeledig: ik wil bekende plekken bezoeken, zoals Noir Flohay, riviertje de Statte en het historisch stadje Monschau. En ik wil ook gewoon rondrijden en maar zien welke onderwerpen zich aan mij voorbij trekken. Mijn rode draad hierbij is herfstkleuren.

Riviertje de Statte

Resultaten van 2 dagdelen fotograferen langs riviertje de Statte. Ik merk dat ik maar moeilijk loskom van overzichtsplaatjes. De close-ups die ik hier gemaakt heb, vond ik bij nader inzien niet echt de moeite waard. Ik heb weer een jaar de tijd na te denken of ik dit soort locaties fotografisch ook anders kan benaderen. Langere sluitertijden was op dit moment het beste dat ik kon verzinnen.

Mijn eerste volle fotografiedag wil ik in 2 fotografiesessies delen. Te beginnen bij riviertje de Statte. In de middag wil ik dan vanaf Baraque Michel een wandelingetje maken naar Noir Flohay. Dus daarom sta ik ‘s-ochtends om 8 uur voor mijn eerste sessie aan de Statte. Bewapend met diverse lenzen, filters en statief begin ik mijn wandelingetje langs het riviertje. Al snel begin ik met fotograferen, maar merk wel dat ik er enorm ‘in’ moet komen. Vandaag heb ik vooral groothoek-achtige lenzen bij me. Maar merk gaandeweg bij mezelf dat ik ook graag met een zoomlens had gefotografeerd. Morgen maar weer terug. Inmiddels is het 2 uur in de middag geworden. Ik heb geen zin meer om naar een 2de locatie te gaan en hou het voor vandaag fotografisch voor gezien.

Compacte fotografie

Vooraf heb ik het plan gemaakt vooral voor beelden met details van herfstkleuren te gaan en zo compact mogelijk te fotograferen. Zodat de nadruk op de kleuren en structuren komt te liggen en niet op het totale landschap.

Al rijdend tussen Teuven en Monschau zie ik tussen de bomen door een zwevend groen fluoriserend gebeuren die ik van dichtbij verken. Omdat het perceel van zichzelf al donker is probeer ik de ogenschijnlijk lichtgevende blaadjes los te laten komen van de bomen zodat het net lijkt alsof ze rondzweven. 

Om de volgende dag toch een tweede fotosessie te doen, spreek ik met mezelf af niet langer dan tot 12 uur bij de Statte te blijven. Onderweg heb ik diverse plekken gezien met hele mooie herfstkleuren en bijzondere omstandigheden waar ik graag foto’s wil maken. Ik hou mezelf aan de afspraak en later in de middag sta ik nog in verschillende gebieden foto’s te maken.

Herfst hoeft natuurlijk niet alleen met rode en gele herfstblaadjes te maken te hebben. Ook in deze berken en het gras eromheen zie ik duidelijk de herfst verbeeld. En het takkenstelsel van de boompjes intrigeren mij enorm.

Ultieme ontspanning

En zo ben ik al 2,5 dag aan het rondtoeren door de Ardennen en een stukje Eifel. Telkens overtreft het ene herfsttafereeltje het andere. Alle compacte herfstfoto’s maak ik in bosperceeltjes die aan de weg liggen.

Het is een feestje om op mijn gemak door het gebied te rijden. Overal knallen de herfstkleuren mij tegemoet. Zit ik net weer in de auto om een stukje door te rijden, dient zich het volgende onderwerp al weer aan. Heerlijk om mijn geest vrij te hebben, me te laten triggeren door de dingen die ik zie, impulsief de auto aan de kant te zetten en weer aan het fotograferen te slaan.

Overdag ben ik lekker aan het fotograferen, ‘s-avonds zit ik in mijn huisje. Bekijk en bewerk mijn foto’s, kook mijn avondmaaltijd, maak gebruik van de sauna die in het huisje zit en kijk films via NPOstartplus. De tijd aan mezelf. Wat een heerlijk en rustgevend ritme!

Soppen bij Noir Flohay

Ben ik in de buurt van de Hoge Venen dan is het voor mij moeilijk geen bezoek te brengen aan de verbrande bomen bij Noir Flohay. Begin mei van dit jaar sleepte ik nog mijn reis- en wandelvriend Jan mee om hem deze voor mij magisch aandoende locatie te laten zien. De eerste serie bomen die min of meer op een heuveltop staan, waren toen makkelijk te bereiken. Vandaag snijdt een snelstromend riviertje mij de doorgang af en laat het vlondertje van de afslag als een soort duikplank midden in het water eindigen. Nog de illusie hebbend dat ik wel een grote stap kan maken, eindig ik met het water tot aan mijn knieën en volledig volgelopen wandelschoenen midden in het watertje. Althans, aan het einde van de grote stap, want al wadend en struikelend bereik ik toch de andere zijde.

Recent heb ik de groothoeklens Laowa 12 mm aangeschaft. En dit vond ik wel een locatie om de lens goed uit te proberen. Interessant, maar wat krijg je met 12 mm veel in beeld. Ik had écht moeite om compositie te bepalen.

Tot slot

Uiteindelijk ben ik er totaal niet toe gekomen te fotograferen in het plaatsje Monschau. Heel spijtig, want het is een enorm leuk historisch plaatsje met veel hoogteverschillen. Misschien een volgende keer.

Ik kan niet anders zeggen dan dat ik een paar enorme fijne dagen achter de rug heb en de intense fotografiebeleving waar ik naar hunkerde heb gehad. Ik ga met veel foto’s, inspiratie en ideeën naar huis. Dit houdt niet in dat ik niet meer in gezelschap wil fotograferen. Zeker niet! Een goede balans van alles is het mooiste. En gezelligheid is ook een enorme stimulerende factor. Op naar het volgende uitje!

Vind je het leuk om meer over het fotograferen in de Ardennen te lezen, kijk dan ook eens naar deze blogs:

• Ardennen, een fotografenfeestje in de herfst;
• Ardennen en herfstfotografie op herhaling;
• Noir Flohay, een pentekeningenlandschap;
• Herfstfotografie in België: langs de Semois;
• Herfstkleurenjacht in België: Viroinval.