Staan 2 domme blondjes gebogen over sporen. ‘Dit zijn de sporen van een wolf, ik weet het zeker!’, zegt het ene blondje. ‘Nee’, zegt het andere blondje. ‘Dit zijn de sporen van een coyote!’. Ze buigen zich nóg dieper over de sporen……………… En worden overreden door een trein……..
Dit is de vierde en laatste blog over mijn fotografiereis naar Yellowstone. Hij gaat over Yellowstone wildlife. Al lopend door mijn foto’s zit ik nog steeds enorm na te genieten van dingen die ik daar gedaan, gezien en gefotografeerd heb. Wat een prachtig avontuur was dat. Ondanks dat ik niet alle diersoorten die in Yellowstone leven heb gezien, heb ik mooie ontmoetingen gehad met bizon, coyote, bald eagle, elk, bighorn sheep en raaf en ze uitgebreid kunnen fotograferen.
Zoals ik in mijn eerste blog vertelde heb ik me aangesloten bij een georganiseerde fotoreis van Starling Reizen. En ben ik vooruit gereisd en heb eerst 6 dagen in mijn eentje gefotografeerd in Noord Yellowstone. Een spannende onderneming, vond ik, zo in mijn eentje rijdend door besneeuwde bergen, dalen en vlaktes.
Ik was ondersteboven van mijn eerste ontmoeting met een coyote. Verderop stond een groep fotografen iets te fotograferen en de coyote leek achter hun rug het hazenpad te kiezen. Recht op mij af. Hoeveel geluk kun je hebben?! In eerste instantie wilde ik mijn camera nog op mijn statief monteren, maar dat lukte niet zo snel. Dus heb ik het statief maar aan de kant gegooid en ben ik als een gek gaan schieten. Na een heel stuk recht op mij af gelopen te hebben, boog de coyote af en verdween in het veld. Nahijgend en stuiterend bekeek ik snel mijn fotoresultaten en vermoedde dat er zich niet veel van zulke kansen voor zouden doen. Achteraf viel dit best wel mee.
De bald eagle is een imposante roofvogel en waarschijnlijk daarom ook nationaal symbool van de Verenigde Staten. In Yellowstone zie je ze regelmatig op takken of in boomtoppen zitten, het landschap overziend op zoek naar prooidieren.
De periode met de groep was weer totaal anders. Zo zie je samen dingen die je alleen niet altijd ziet. Ikzelf heb niet snel de neiging op mijn buik te ploffen of mezelf in te graven. Maar als een aantal mensen om me heen dat doen, doe ik mee. Je kijkt vanaf een laag standpunt weer heel anders tegen de wereld aan. En als groep hebben we een aantal keren écht lang bij een onderwerp gestaan. Het oversteeg mijn geduld, ik was allang weg geweest. Maar wachten heeft vaak zin, omdat er dan toch plotseling iets gebeurt wat zeer de moeite van foto’s nemen waard is. En soms heeft het geen zin. Bijvoorbeeld toen we een uur tegen de kont van een bizon aan hebben liggen kijken in de hoop dat ie zou draaien….. dus niet.
Prachtig om te zien zijn de bighorn sheep. Je ziet ze regelmatig over de berghellingen dartelen langs de doorgaande weg.
Het verraste mij dat het qua toeristen rustig was in de plaatsen in Yellowstone waar ik tijdens de reis ben geweest. Ik heb me laten vertellen dat dit kwam doordat er relatief weinig sneeuw lag. Bij weinig sneeuw hebben de dieren minder behoefte om af te dalen naar lager gelegen plekken om voedsel te zoeken. Waardoor er ook minder dieren te zien en te fotograferen zijn. Persoonlijk vond ik de omstandigheden al overweldigend genoeg en miste de rest van de toeristen totaal niet.
De elk of wapiti is één van de grootste hertensoorten. In Yellowstone zijn er veel te zien, regelmatig in kuddes zelfs. Soms zwerven mannetjes met enorme geweien alleen of in kleine groepjes door het landschap.
Ook de raaf zie je veel in Yellowstone. Je treft ze met zekerheid bij de parkeerplaatsen van de bezienswaardigheden. Waarschijnlijk worden ze daar door de bezoekers gevoerd.
En last but not least: de bizon. Een dier waar ik niet meer omheen kan omdat het mijn hart gestolen heeft. Ik heb in Yellowstone waanzinnig veel kansen gehad deze dieren te fotograferen. Toen ik alleen was had ik meer mogelijkheden om bij ze te blijven en dichterbij te komen. Toen ik met de groep was werd ik getriggerd op situaties die ik zelf niet gezien had.
Ik kan het niet vaak genoeg herhalen: het was een geweldige reis waarin ik enorm veel mogelijkheden heb gehad om mooie foto’s te maken. Ik heb veel wild mogen zien, maar het kan nog beter: moose, otter, wolf en bobcat staan nog op mijn verlanglijstje!
Over Yellowstone heb ik nog drie andere blogs geschreven:
Wat een prachtige foto’s en een leuk geschreven verhaal van je reis naar Yellowstone. Super om zoveel mooie dieren gezien en gefotografeerd te hebben. Tja en dat er dan nog een aantal dieren op jouw wensenlijstje zijn overgebleven, is misschien een goed excuus om nog eens een keertje terug te gaan. Dat zou trouwens wel héél vervelend zijn ……….. 😉
Groetjes en alvast een fijn weekend,
Annette
Wow, wat een prachtige serie weer! 🙂
Mooie afwisselingen van portretten en dieren in hun omgeving. En eigenlijk altijd prachtig licht – mooi zo’n grote softbox op de grond 😉
Het zal niet meegevallen zijn om deze kleine selectie voor je blog te maken.
Groetjes, Wouter
nb: jammer genoeg hebben jouw winterfoto’s geen verkoelende werking, de ruim 30 graden nu blijven veel te warm…