Geconcentreerd tuur ik naar het wegdek van de Dempster Highway dat onder mij wegtrekt. Nou ja, wegdek... het is slechts gravel en deze kan verraderlijke mankementen vertonen: gaten, ribbels, geulen, losliggende grote stenen. Er zijn vele manieren om je tandvullingen op je dashboard te doen belanden... Okay, overdrijven is ook een vak. Maar voor de duidelijkheid, het is door de autoverhuurbedrijven alleen toegestaan in Tombstone Territorial Park Yukon met een 4-wheel drive zoals een Chevrolet Silverado te rijden. En ik bestuur nu zo'n bak. Foto: Hans den Otter Dempster Highway en Tombstone Territorial...

Met mijn camera in aanslag worstel ik me door het struikgewas op zoek naar restanten van historische raderboten die ooit in grote hoeveelheden over de Yukon Rivier hebben gevaren. Plotseling zie ik onnatuurlijk rechte structuren door het gebladerde en als ik dichtbij kom vermoed ik dat het de vervallen restanten zijn die zoek. Ik volg de rand van de resten en kijk mijn ogen uit. In de chaos van in elkaar gestort hout en verroest ijzer ontwaar ik ineens een scheepsboeg. Ja, dit moet het zijn waar ik naar op zoek ben. Ik ben als "Wreck Hunter" op Paddlewheel Graveyard bij Dawson City in Yukon Canada en...

De regen klettert op mijn capuchon en druipt bovendien in straaltjes van mijn regenkleding af. Ik glimlach, want bij dit soort omstandigheden denk ik altijd terug aan mijn al weer een tijdje geleden overleden wandelvriendin Len Fischer. Zij sprak bij weer en wind immer twee iconische zinnen uit: "Slecht weer bestaat niet, alleen slechte kleding". Met andere woorden: klaag niet en zorg dat je de volgende keer een betere kledinguitrusting hebt. Mede dankzij Len ben ik tijdens het fotograferen in Schotland goed op de uiteenlopende weersomstandigheden voorbereid. Fotograferen in Schotland Mijn liefde...

Het is nog donker in het bos. En mistig. Ik ben helemaal alleen en zie de silhouetten van de bomen vóór me omhoog kronkelen. Dansen noemen ze het. Maar als ik er langer naar kijk zie ik hele andere dingen. Bomen reiken met dramatische gebaren omhoog een geluidloze schreeuw slakend. Op een volgend moment zie ik een boom krijsend voorover uitvallen naar... ja, naar wat eigenlijk? Even verderop zie ik een groep bomen met elkaar overleggen. Wat staan ze te bekokstoven? Langzaam wordt het lichter. En ineens wordt het bos lieflijker. Zie ik daar nu werkelijk elfjes tussen de bomen zweven? Of zijn het mistflarden?...

Soms krijg ik het in mijn bol en dan wil ik een intense fotografiebelevenis. En dan maakt het me ook niet meer uit of ik deze belevenis alleen aanga of dat ik gezelschap heb. Met gezelschap is het gezellig, maar moet ik vaak compromissen sluiten of kunnen we elkaar zelfs behoorlijk in de weg zitten. In mijn eentje kan ik helemaal zelf bepalen wat ik wil, wat ik ga doen en hoe. En zo kom ik in november voor een aantal dagen op een logeeradres in de Eifel terecht, niet ver van Monschau. Mijn uitvalbasis voor mijn speurtocht naar herfstkleuren. Mijn plan is tweeledig: ik wil bekende plekken bezoeken,...

De fotografische hoogtepunten in NP Sächsische Schweiz zijn bij kenners van dit gebied geen geheim. Sterker nog, kom je 1,5 uur vóór zonsopkomst op een mooi uitzichtpunt dan geeft het vroege tijdstip beslist geen garantie dat je daar als eerste bent en je positie kunt innemen op de Triple-A spot. Los hiervan is de Sächsische Schweiz een fantastisch gebied om bijvoorbeeld een deel van de herfst door te brengen en te fotograferen. Je wordt getrakteerd op intense herfstkleuren, mist, jachtige wolkenpartijen, regen, wind of felle zon en blauwe hemel. Dit alles in een landschap van eroderend middelgebergte...

We zijn nog steeds in de Sächsische Schweiz. Na dagenlang stralende zon en een blauwe hemel te hebben gehad, is het vandaag eindelijk eens lekker grijs weer. Niet heel geschikt om te fotograferen vanaf uitzichtpunten. Maar wél heel geschikt om eens een kloof met een rivier in te duiken en ons hier fotografisch uit te leven. We rijden naar de Edmundsklamm in Hrensko. De Edmundsklamm is een kloof met rotswanden van wel 150 meter hoog waardoor de rivier Kamenice stroomt. Rivier de Kamenice waar vandaan enorme rotswanden oprijzen. Hrensko is een plaatsje in Tjechië, vlakbij de grens met Duitsland...

Mijn herfstfotografie zet ik, na een paar dagen in Viroinval te zijn geweest, voort in het land van Godfried van Bouillon in de hoge Ardennen. De route tussen Viroinval en Vresse-sur-Semois gaat door prachtige heuvelen en bossen. Vandaag sluit ik aan bij de herfstfotografie workshop van Bart Heirweg. Ik hoop dat de herfstkleuren hier wat intenser zullen zijn dan in Viroinval. Overigens is de hele week de weersvoorspelling voor dit weekend niet bepaald optimaal geweest. Gaan we überhaupt wel een beetje mist krijgen dit weekend? Tussen de heuvelen en dalen in gebied rond de Semois ontstaat...

Toen ik de workshop Herfstfotografie Semois bij Bart Heirweg boekte, bedacht ik direct dit te combineren met een eigen herfstkleuren jacht in het gebied van Viroinval. De afgelopen jaren heb ik in de herfst in het noordelijk deel van de Ardennen bij de Höegne gefotografeerd (klik hier voor mijn blog hierover). Ook erg mooi en leuk, maar ik wilde nu weer eens wat anders. In 2015 was ik al eens in het voorjaar in Viroinval geweest, om vlinders en orchideeën te fotograferen (klik hier voor mijn blog hierover). Ik was nu wel erg benieuwd hoe dit gebied er in herfstkleuren zou uitzien. Dus in mijn...

De afgelopen twee maanden heeft mijn focus op de Hatertse en Overasseltse vennen gelegen. Ik heb een voorliefde voor vennen. Een ven is meestal een ondiepe plas met wisselende waterstanden. Er zijn vaak heide en pollen met pijpenstrootjes te vinden, die het fotografisch altijd zo lekker doen. Vennen zijn meestal niet heel dichtbegroeid en er zijn vaak grillige en karakteristieke struiken en bomen te vinden. Áls er überhaupt al mist is, dan is het zeker bij vennen. En bij rustig weer heb je prachtige reflecties in het water. Ik heb vennen bij de Kalmthoutse heide gefotografeerd, De Flaes in de buurt...