Op het moment dat de tulpen dit jaar in volle bloei stonden, waren zo ook direct uitgebloeid. Zoals ik in mijn vorige blog al schreef heeft de warme periode midden april voor een enorme groei- en bloei versnelling gezorgd. Gelukkig komen niet alle velden tegelijk in bloei. Maar de kans was heel groot dat je na de 3de week van april al gekopte banen tulpen in de bloeiende velden zag. Afijn, we moet het er maar mee doen. De landbouw wordt niet stilgelegd voor het korps (amateur)fotografen en selfiemakers. Een mooie avond in de 3de week van april. Ik ben dol op de abstracte inrichting en het lijnenspel...

Al een aantal jaar hadden mijn reisvriend Jan en ik de Filipijnen op de korrel als volgende vakantiebestemming. De enorme mix van culturen, zowel Aziatische als Europese, en de overweldigende natuur spraken ons enorm tot de verbeelding. We wilden rondreizen, wandeltochten maken en cultuur snuiven. En natuurlijk fotograferen. Zouden we in eerste instantie aanmonsteren bij een reisgroep, toen puntje bij paaltje kwam ging deze niet door. Code oranje afgegeven door Buitenlandse Zaken heeft toch wel effect op de reiziger. Verhoogde terroristendreiging..... En hoe zit dat dan met Brussel, Londen, Parijs??...

Noir Flohay is een onder natuurfotografen tamelijk bekende locatie in de Hoge Venen in de zuid-oostelijke Belgische Ardennen. De Hoge Venen zijn bij grote droogte vatbaar voor brand. Een brand in 2011 heeft een deel van de dennen in het gebied Noir Flohay verbrand, waardoor er her en der kale dode bomen als skeletten uit de grond steken. Vooral bij sneeuw en mist ontstaat er een bijzonder sfeertje dat zich houdt tussen obscuur en sereen. Landschapsfotografen kunnen hier enorm door geïnspireerd raken, ikzelf niet anders. Jeanette Mulder en ik hebben de laatste tijd de sneeuwval een beetje in de gaten...

Mijn herfstfotografie zet ik, na een paar dagen in Viroinval te zijn geweest, voort in het land van Godfried van Bouillon in de hoge Ardennen. De route tussen Viroinval en Vresse-sur-Semois gaat door prachtige heuvelen en bossen. Vandaag sluit ik aan bij de herfstfotografie workshop van Bart Heirweg. Ik hoop dat de herfstkleuren hier wat intenser zullen zijn dan in Viroinval. Overigens is de hele week de weersvoorspelling voor dit weekend niet bepaald optimaal geweest. Gaan we überhaupt wel een beetje mist krijgen dit weekend? Tussen de heuvelen en dalen in gebied rond de Semois ontstaat...

Toen ik de workshop Herfstfotografie Semois bij Bart Heirweg boekte, bedacht ik direct dit te combineren met een eigen herfstkleuren jacht in het gebied van Viroinval. De afgelopen jaren heb ik in de herfst in het noordelijk deel van de Ardennen bij de Höegne gefotografeerd (klik hier voor mijn blog hierover). Ook erg mooi en leuk, maar ik wilde nu weer eens wat anders. In 2015 was ik al eens in het voorjaar in Viroinval geweest, om vlinders en orchideeën te fotograferen (klik hier voor mijn blog hierover). Ik was nu wel erg benieuwd hoe dit gebied er in herfstkleuren zou uitzien. Dus in mijn...

Gedurende mijn wandelvakantie in de Sächsische Schweiz heb ik veel nagedacht over mijn motivatie en drive ten aanzien van fotograferen. Tijdens mijn eerste verre reizen, nu een jaar of 30 geleden, fotografeerde ik er al behoorlijk op los. Mijn motivatie was vooral dié dingen die mij intrigeerde op mijn reis zo interessant mogelijk vast te leggen. Voor mijzelf. Maar ook voor thuis. Om te kunnen laten zien wat ik had gezien aan iedereen die interesse had. En die interesse was er. Sinds een jaar of 15 ben ik steeds meer actieve vakanties gaan doen. Hierbij moet je denken aan wandelen, wandeltrektochten...

Wisenten zijn Europese bisons. Het was jaren terug echter niet de wisent die ik uit het geslacht Bison voor het eerst zag, maar de Amerikaanse bison. In Bison Range in Montana en in Yellowstone zijn we héél dicht bij ze geweest. Ik heb ze geroken en ik heb ze gehoord (https://www.youtube.com/watch?v=WC5jzOBt3JE). Ze liepen in kuddes langs onze auto heen. En dat heeft een onuitwisbare indruk op mij gemaakt. De wens om ze weer te fotograferen werd steeds groter. En dan zie ik foto's voorbijkomen van bisons in de winter, met sneeuw op hun vacht of rijp. Fantastisch!! Ik heb al twee keer op het punt...

Dankzij Jan, mijn goede vriend die in Emmeloord woont, weet ik dat in de maand april de Noordoostpolder opgefleurd wordt door vrolijk gekleurde tulpenvelden. Zijn werkgever Countus Accountants en Adviseurs is één van de sponsoren van het Tulpenfestival. Al meerdere jaren achter elkaar probeer ik de tulpenvelden hier te gaan fotograferen. Met Jan heb ik de afgelopen jaren al diverse malen de Tulpenroute gereden om me te oriënteren op de tulpenvelden. Maar elk jaar had ik precies op het hoogtepunt van de bloei iets anders te doen. In april 2016 heb ik samen met Jan wel een voorschot genomen...

Voor het vierde jaar achtereen rij ik speciaal voor de kievitsbloemen naar Zwolle. Kievitsbloemen zijn van oorsprong inheems. Het is een bolgewas, dat zich middels zaden vermeerderd. De zaden verspreiden zich drijvend op het water. De plant is voor verspreiding van de zaden dan ook afhankelijk van overstromingen en een hoge waterstand in de winter. De belangrijkste groeiplaats van wilde kievitsbloemen is langs de oevers van de Overijsselse Vecht en het Zwarte Water bij Zwolle. Van oudsher kwam de kievitsbloem voor in gebieden met klei-op-veen en dan vooral de gebieden die 's winters onder water...

De Oisterwijkse vennen zijn al een tijdje in beeld bij mij. Als wandelaar was ik al wel eens door het gebied gekomen. Ik denk dan vaak: "Hier moet ik nog eens terugkomen om te fotograferen". Maar ik heb ook wel eens landschap- en natuurfoto's van dit gebied gezien. Mijn definitieve fotografische nieuwsgierigheid werd gewekt toen ik een blog zag over de Oisterwijkse vennen uit 2013 van Wouter van de Weerd. Oisterwijk ligt een uurtje rijden vanaf Utrecht, dus weersomstandigheden en timing zijn belangrijk. Voor niets er naar toe rijden is frustrerend en zonde van de moeite en benzinekosten. Via Natuurmonumenten...