Geconcentreerd zit ik naar een groepje exotisch gekleurde bijeneters te kijken die elkaar beurtelings van een tak afjagen om er zelf prinsheerlijk overzicht te kunnen houden. Ik word bijna tureluurs van het drukke gedrag van deze niet zulke hele kleine vogels (circa 28 cm). Voor mijn ogen wordt voortdurend gevochten, gesjanst, eten uitgewisseld, gesekst, gepoetst, gedut en aan- en afgevlogen. Door deze chaos en de snelheid van afwisseling van gebeurtenissen weet ik gewoon niet meer waar ik mijn camera op moet richten, met het gevolg dat ik vaak hele scenes maar half in beeld heb. Daarom voel...