Tot mijn eigen verbazing heb ik de afgelopen paar maanden méér foto’s van vogels geschoten dan ik ooit gedaan heb. Hebben vogels mijn nadrukkelijke aandacht getrokken en ben ik aan het transformeren tot vogelaar of vogelfotograaf? Wat is een vogelaar eigenlijk? Volgens Wikipedia is een vogelaar “Iemand die min of meer gestructureerd naar vogels kijkt”. En een vogelfotograaf is iemand die vooral en alleen vogels fotografeert.

Misschien ben ik wel iemand die gestructureerd naar vogels kijkt, maar dat heeft dan vooral te maken met de manier waarop ik ze vast wil leggen. Eerlijk gezegd, heb ik bijvoorbeeld helemaal geen verstand van soorten. Ik zie een Winterkoninkje gerust voor een Mus aan. Ik voel me dus geen vogelaar.

“Hallo! Ben ik in beeld?!”

Een pur sang vogelfotograaf ben ik ook niet. Het kleine grut vind ik moeilijk te fotograferen vanwege hun snelheid en geringe grootte en de grote vogels zitten vaak té ver weg. Ik ben snel ontmoedigd. Tot nu toe had ik wel 8 (!) vogelfoto’s in mijn portfolio opgenomen.

“Hey mij, dit is mezelf, maar waar ben ik?!” (Vrij naar me, myself and I)

Maar waar komen nu al die vogelfoto’s van mij vandaan?

Niet de beste foto van de serie, wel de grappigste!!

Een paar maanden geleden ben ik in het gelukkige bezit gekomen van een Nikon 80-400 mm zoomlens. Veel fotografie-onderwerpen waarvoor ik toch wel een behoorlijke zoomlens nodig had, heb ik eigenlijk tijden vóór me uit geschoven omdat ik op dat moment niet geloofde dat ik foto’s zou maken waar ik tevreden mee zou zijn. Eenmaal de zoomlens in bezit heb ik mijn kansen gepakt.

Lekker ontspannen in bad.

In het voorjaar ben ik begonnen met de zoomlens te gebruiken met dichtbijfotografie en met landschapsfotografie zodat ik mooie compacte beelden kon maken. Maar tijdens mijn tripje naar Helgoland in mei is de zoomlens helemaal goed tot zijn recht gekomen bij het fotograferen van de Jan van Genten en Zeehonden.

“Wilt u uw haar in model geföhnt hebben, of zal ik er alleen een beetje gel in doen?”

Gewoon een mooie vogel.

Vervolgens is de zoomlens bij het fotograferen van de Steenuilen bij Hans Menop in Barchem heel goed tot z’n recht gekomen. En tot slot heb ik begin juli een ochtend in een vogelhut gezeten, waar ik deze fotoserie heb gemaakt.

Hoog bezoek. Naar aanleiding van deze aanwezigheid verslikte een merel zich bijna in een meelworm. En ik mezelf bijna in een dropje….

Nee, ik ben niet in het afgelopen half jaar een vogelaar en/of vogelfotograaf geworden. Wel ben ik er achter gekomen dat ik het ook erg leuk vind om vogels te fotograferen. Maar het liefst een beetje geconditioneerd, bijvoorbeeld vanuit een vogelhut. En ik vind het wel prettig als de vogels enig formaat hebben. Die zijn makkelijker scherp te stellen.

Ook een roofvogel als een sperwer wil wel eens in bad!

Overigens zijn het niet alleen vogels die bij een vogelhut komen.

“Ready for takeoff!”

Er zijn er meer die voor een lekker hapje komen. En dan niet alleen voor meelwormen!

Qua grootte voor mij ook wel een prettig onderwerp om te fotograferen!