Voor mij is Amelisweerd met z’n voorjaarsbloeiers dé aankondiger van het voorjaar. Het hele voorjaar steekt de ene na de andere bloemsoort z’n kopje op. Veelal betreft het stinsenplanten die in bloei komen. Stinsenplanten zijn ingevoerde sierplantensoorten, veelal geplant op landgoederen e.d. Ze kunnen verwilderen.Vanaf februari kun je bijna elke week een bezoek brengen aan Amelisweerd om een andere situatie aan te treffen. Ik kom heel graag in Amelisweerd om te fotograferen, vooral de voorjaarsbloeiers. Vandaar dat ik vorig jaar al het plan opgevat had om te proberen een deel van de voorjaarsbloeiers van Amelisweerd te fotograferen en er een blog over te schrijven. Degene die mij volgt op Facebook is het mogelijk opgevallen dat ik de laatste tijd regelmatig een foto van een voorjaarsbloeier uit Amelisweerd plaatste. Hopelijk heb ik niet al mijn kruit verschoten!

Uit een inventarisatie van Ecologisch Adviesbureau Maes in 2009 is gebleken dat er in Oud en Nieuw Amelisweerd en Rhijnauwen 40 verschillende soorten stinsenplanten zijn te vinden. Voor mij begint het feest rond februari. Voor deze blog heb ik dóór gefotografeerd tot de 3de week van april. In februari steken de eerste sneeuwklokjes hun kopje op. Amelisweerd wordt geroemd om zijn grote hoeveelheden sneeuwklokjes die het veld bij Nieuw Amelisweerd en de bossen tussen Nieuw en Oud Amelisweerd wit doen kleuren. Voor de sneeuwklokjes ben ik dit voorjaar drie keer in Amelisweerd geweest, waarbij ik zelfs één keer met sneeuw heb kunnen fotograferen.

De volgende bloemen die hun kopje opsteken zijn winterakoliet, boerenkrokus en gele narcis. Nu vind ik dit alle drie niet écht mooie bloemen, dus wacht ik tot medio maart wanneer de eerste bosanemonen in bloei komen. Die vind ik erg mooi en zijn héél fotogeniek. Bosanemonen zijn wel bloemetjes die een beetje zon nodig hebben om mooi over te komen. Maar ook als silhouet doen ze het erg goed.

Mijn grote uitdaging in Amelisweerd voor de afgelopen 2 jaar was de bostulp. Een bloem met een lange steel. Zowel de knop, bloem als de bladeren hebben hele mooie vormen, maar de bloem is o zo moeilijk om te fotograferen. Ik denk dat dit vooral te maken heeft met de hoogte van de tulp en het ver uit elkaar staan van de individuele bloemen.

Een interessante ontdekking deed ik toen ik in de vroege ochtend aan het proberen was de witte narcissen te fotograferen. Omdat ik een beetje om de bloemen héén aan het draaien was, ontdekte ik plotseling een oranjetipje op de achterkant van één van de narcissen. Hoeveel geluk kan ik hebben? Met tegenlicht heb ik een beetje van boven naar beneden gefotografeerd. De “lichtbubbels” zijn ontstaan door reflecterende dauwdruppeltjes in combinatie met een Helios lens.

Omdat het oranjetipje koud was bleef het zitten waar het zat. Na het vlindertje uitgebreid gefotografeerd te hebben, ben ik me gaan richten op de bostulpen. Even keek ik weer richting het vlindertje, toen ik zag dat het zijn vleugels open had. Ik haastte me terug naar het beestje, om het met geopende vleugels te kunnen fotograferen, maar het vloog precies voor mijn neus weg van de narcis. Gelukkig streek het neer in het gras en kon ik de vlinder alsnog met geopende vleugeltjes fotograferen. Hierom heet een oranjetipje “oranjetipje”!

De volgende in de serie voorjaarsbloeiers is de oosterse sterhyacint. Ze gaan qua bloeitijd ongeveer gelijk op met de bosanemoon. Ik had al een eerdere poging gedaan deze bloem te fotograferen, maar was niet tevreden over mijn resultaat. Onderstaande foto is dóór de begroeiing genomen en ik heb de Helioslens gebruikt. Door de vormen lijkt het wel of de bloemen enorm wild aan het dansen zijn!

Het grasland aan de Koningslaan in Bunnik, deze ligt tussen de Koningslaan en de Vecht, was volledig roze gekleurd van de vele pinksterbloemen. Ik had nog nooit zo’n grote hoeveelheid bij elkaar gezien. Pinksterbloemen groeien dáár waar niet over bemest wordt en het vochtig is. Wist je dat pinksterbloemen ook eetbaar zijn? De foto is met een 80-400 mm lens gemaakt op 400 mm. Door ook een diafragma van 5.6 te gebruiken wordt het beeld in elkaar gedrukt en komt de roze waas nóg imposanter over.

Pinksterbloemen vind ik lastig om van dichtbij te fotograferen. De stelen zijn iel, er zitten meerdere bloemen op één steel en ze staan vaak een groepen, waardoor een foto al snel heel druk wordt. Onderstaand een pinksterbloem van dichtbij. Genomen met de Helioslens met een tussenring. Ik werd vooral aangetrokken door de zo mooi opgerolde knop..

Later dan de bosanemoon bloeit de bosanemoon halskraagvorm. Bij de gevulde bloemige anemoon hebben de meeldraden plaats gemaakt voor extra kroonbladen en kan deze zich daardoor niet door zaad vermenigvuldigen. De uitbreiding gaat daardoor alleen via de wortelstok. Deze dag heb ik in Nieuw Amelisweerd maar twee bloembedden met deze bloemen gevonden. Inmiddels heb ik her en der meerdere kleine bloembedden gezien. De foto is genomen met een 105 mm macrolens.

Holwortel is een plantje dat al in maart bloeit. Het is een bloemetje dat behoorlijk op de fantasie van plantenbekijkers kan werken, want sommigen zien er een vogeltje in met een kuifje. De wortel van het plantje lijkt een beetje op een uitgeholde aardappel. Vandaar holwortel. Ik vond het geen makkelijke bloem om te fotograferen, en ik ben er eerlijk gezegd ook niet zo heel lang mee bezig geweest. Vandaar deze eenvoudige vastlegging met de 105 mm macrolens.

De voorjaarbloeiers blauwe, roze en witte boshyacinten zijn niet alleen in het Hallerbos te vinden. Ze staan ook in Amelisweerd. Uiteraard niet in de hoeveelheden zoals in het Hallerbos, waar de boshyacinten de complete bosgrondbedekking vormen. Maar toch, er staan er best een aantal. Ook deze foto is genomen met de Helioslens met tussenring.

Tot slot de laatste bloem uit de serie voorjaarsbloeiers van deze blog: daslook. Ik vind de bloemen van daslook ook moeilijk te fotograferen. Een steel kent vele kleine bloemetjes en als daslook eenmaal goed bloeit, staan er vele steeltjes met bloemetjes bij elkaar. Een drukte van jewelst. Hele mooie effecten zijn te krijgen met daslookbloemen in tegenlicht, het lijkt dan of de bloemen zelf licht gaan geven. De onderstaande foto is genomen op een bewolkte dag, dus het hiervoor genoemde effect is hier niet goed waar te nemen. Een goede reden om nog eens terug te gaan naar Amelisweerd! En uiteraard voor de overige 30 soorten stinsenplanten.